Η φιλία.

63 11 18
                                    

Δεν είναι και από τις καλύτερες μου δημιουργίες αλλά θα ήθελα πολύ να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου όσον αφορά αυτό το λεπτό θέμα.💕

Ξεκινάς μικρούλα,

Με το αγνό και παιχνιδιάρικο μυαλουδάκι σου θέλεις απλά να παίξεις με τις κούκλες σου

Δεν δίνεις την παραμικρή σημασία στα άτομα που σου κρατάν συντροφιά

Απλά παιζεις.

Λίγο,λίγο όμως αρχίζεις να μεγαλώνεις

Αθώα ακόμα (νομίζεις πως) έχεις αποκτήσει καλύτερες φίλες,κολλητές,besties,αχώριστες και αυτοκόλλητες λες

Κι όμως μαλώνετε και σαν μικρό κοριτσάκι που είσαι γεμάτη εγωισμό δεν ξαναμιλάτε

"Δεν σε έχω φίλη" λέτε, αλλά από μέσα σου στεναχωριέσαι ...για λίγο

Αρχίζεις να γίνεσαι πιο επιλεκτική

δεν μοιράζεσαι πια εύκολα τις σκέψεις σου, τα μυστικά σου,

Κάποιες παλιές έχουν μείνει, κάποιες είναι απλα γνωστές, κάποιες μπορει και εχθροί,

Αυτές που έχουν μείνει είναι όντως "κολλητές";

Μπλέκεται και η πανέμορφη εφηβεία και δεν ξες πια τι να πιστέψεις
Δημιουργούνται περισσότερα αναπάντητα ερωτήματα
Μπερδευεσαι περισσότερο ...

Συνεχίζεις όμως να κάνεις καινούργιους φίλους,

Τους αποκαλείς παρέες βέβαια,

Νομίζω ταιριάζει περισσότερο αυτή η λέξη.

Διότι στην τελική αφού τα χρονια θα περάσουν ξέρεις πως δεν θα μείνει σχεδόν κανένας και όλα θα σου είναι παρά μόνο μία γλυκιά ανάμνηση.

Απειροελάχιστοι θα κάνουν την διαφορά και θα μείνουν,

Και θα μείνουν γιατί αυτοί το θέλουν,

Με τη θέληση τους θα σε κάνουν να χαμογελάσεις,
Να ξεχάσεις,
Να προβληματιστείς.

Πάντως άμα βρεις αυτές τις υπερπολύτιμες υπέροχες ψυχές που με κάτι πολύ μικρό θα σου φτιάχνουν την ημέρα,

Σε εκλιπαρώ.

Μην τους αφήσεις να φύγουν,

Γιατί μετά θα είναι πολύ αργα,

Και ο χρόνος πίσω δεν γυρνάει.

💨

Note to self.~Where stories live. Discover now