Biliyordum benden büyük olduklarını .Ama bu her zaman onları dinliycem anlamına gelmiyodu. Genç kız olabilirim ,erkeklere göre özgürlüğüm kısıtlı olabilir. Ama neden? .Bende insanım neden haklarım kısıtlanıyor,kızlar neden evde oturuyor,ailesinin gözünde neden erkeklere göre daha geride ve ikinci planda kalıyor. Geçen dışarı çıkmak istedim .Tabiki ailemden izin istedim ama izin vermediler ve çok sinirlendim. Erkek kardeşim saat kaç olursa olsun dışarı çıkıyor geziyordu. Bunları görünce işte insan haksızlığa uğradığının iyice farkına varıyor. Babamı dinlemekten bıktım artık.en nihayetinde büyütmüştü beni .Ama herşeye karışıyordu buda beni rahatsız ediyordu.en sonunda evden kaçmayı denedim. Ve başarılı oldum arkadaşımda kalmaya devam ettim . Beni aradılar ama bulamadılar lise bitene kadar böyle oldu.şimdide üniversiteye hazırlanıyorum. Artık on sekiz yaşımı bitirdiğim için bana karışamazlar.hayatım boyunca ezildim .Ama bundan sonra asla.işe başladım sonra herşey yolundaydı arkadaşımla aynı iş yerinde çalışıyor işimizden memnunduk. Fakat patronumuz biraz sinirli bir insandı.sürekli bir bahane buluyordu işçilere ama ben daha yeni başladığım için bana birşey demiyordu. Arkadaşıma neden kızdığını bilmiyorum ama ona tokat attı. Ben ne yapacağımı şaşırdım. Sonra işten ayrıldık. Arkadaşım sineminde annesi evlendi ve biz yapayalnız kaldık.
