Getting Rid Of My Fiance

Chapter 1

Amanda’s POV:

Tuhn, tuhn, tuhnun ~~ tuhn, tuhn, tuhnun (wedding piano playing)

Speaker: Everyone welcome the bride

Whooo! Kinakabahan na ako! THIS IS IT! THIS IS IT! THIS IS REALLY IS IT, IS IT! Naglalakad na ako! IKAKASAL NA AKO! ^_^ Ganito ba ang nararamdaman ng lahat ng kinakasal? KINAKABAHAN?  AHHHH!! >o< grabe! Kakasal na ako sa taong mahal ko!! KINIKILIG AKO!!! WAAAHHH >o< <3 <3

(nakarating na sa altar)

(piano stopped)

Father: Now, Let’s start this wedding.

“Sige Father. Simulan na natin” UHHH!!! Kinikilig ako!!! Umiinit na dito!!!

“Ninenerbyos ka ba? Wag ka kabahan, andito lang ako”ngumiti siya.

AYIIIEEEE!!! KINIKILIG TALAGA AKO! Ang guwapo talaga ng husband-to-be ko!! Ang bait niyuhhhhh!!! >0<

Ok kaya mo ito. Kaya mo ito game!

Matagal-tagal ang seremonya kaya skip ko na itong storyang ito sa importanteng part kaya pinakita ko ito

Father: Do you Shane Javier Evangelista take Ms. Valeria as lawful wedded wife?

“yes, father” Nakuuuu!!! Shane wag ka tumitig ng ganyan..kinikilig ako >/////<

Father: And do you Ms. Amanda Catherine Valeria take Mr. Evangelista as your lawful wedded husband?

“I-I……” HUI! AMANDA!!! BAT DI KA MAKASAGOT!??? HINDI BA MAHAL MO SIYA? SABIHIN MO!

“I….-”

Bumukas ang pinto

“I OBJECT!”

Nagkakagulo na lahat sa simbahan.

HALUHH??? HUH!!??? SINO YUN!!!??? YAN YUNG SIGURO MGA NASA ISIP NIYO NOH???

HEP! Cut muna :D Please ask questions at the end of the story. Thank you!

At dito na magsisimula ang kwento ^_^

It all started at the mall:

(talking to my phone) SUSYAL!! MAY PAPHONE-PHONE PANG NALALAMAN!

“Yes, Dad. I’m at the mall. What seems to be the problem?”

(I need you to go to the hotel)

“Why?”

(We have something to discuss)

“Is it about the business again? Dad, sinabi ko naman na sa inyo na ayaw ko muna hawakan ang business at-”

(Just come)

(end call)

AYYYSSSTT!! SI TATAY TALAGA OH! NAKIKITANG Nag- soshopping eh. Ambigat-bigat pa naman ng mga dala ko. Bakit ba andami ko ba naman ipinamili !? Hindi kasi ako kagaya ng iba na nagpapabitbit ng gamit. Kung gamit mo yun, ikaw magbibitbit. Ayoko ko naman pahirapan ang iba noh. Ambait noh?

By the way, Ako si Amanda Catherine Valeria. Anak ako ng may-ari ng La Diva hotels. Kahit na ganun, kilos at pananlita ko naman ay hindi naiimpluwensyahan lahat ng pagiging mayaman ako. Happy-go-lucky. Yun lang ako. Ayoko kasi tingin ng ibang tao sa akin na iba ako, gusto ko ituring lang din akong katulad nila na normal lang. Hanep noh? Ano ba ako alien? Hindi normal? Katropa. Mga ganun yung turing.

“ARAY!”

Nagkalat ang mga pinamili ko Pagkatapos ako bungguin ng isang lalaki. MASAKIT YUN AH! ANO!? TULOY PA DIN ANG LAKAD? ABAT NAPAKA-GENTLEMAN NAMAN NG TAONG ITO! NAIINIS AKO AH.

“HOY!”

“DID YOU JUST CALL ME”

“AY HINDI, may dala-dala akong telepono, kausap ko isang anghel tinatanong ko kung kailan ka kukunin. OO IKAW!”

“Aba ang pilosopo mo ah. Ano bang ginawa ko sa iyo?”LUMAPIT PA! ABAT MASASAPAK KO NA ITONG TAONG ITO!

“Hindi ba halata? Binunggo mo ako. aalis ka na nga lang, di ka pa nag-sorry! NI hindi man ako tulungan!”

“Ikaw ba ang nabangga ko? ahhh akala ko katulong lang eh, pinabitbit lang ang mga gamit nila sa iyo”MAY CRITICIZING LOOK PA! UGGGGHHHH!!

“Hello ~~, excuse me mister. I am not a maid. Sa suot kong damit na pang-Bench, aakalain mong katulong ako? And common sense naman. Kapag may nabunggo ka, magsosorry ka. Kung hindi mo alam yun, mas masahol ka pa sa mga batang walang pinag-aralan!”

“WHY YOU!-”

(nag-ring ang phone niya)

“BAHALA KA NGA DIYAN! I’m just wasting my time” at umalis na siya! YEHEY!! FEEL KO ANG VICTORY KO!!! HAHAHA XD WALA PALA SIYA EH! PANIS! Kukunin ko na nga lang ang nakalat kong gamit. Antipatiko talaga ang lalaking yun.

Habang pinupulot ko ang mga gamit ko, may nagsalita sa likuran ko.

“excuse me, miss. Are you ok? Can I help you?”

“Ahhh... no thanks na lang. kaya ko naman-”

Napalingon ako at OMG!! Ang cute niya >//////< hindi na ako makapagsalita.

“Sa dami ng dala mong yan? I don’t think so. Tulungan na kita” AMBAIIITTT!!!

Tumayo ako nakatitig pa din sa kanya. Kinuha niya yung gamit ko sa akin.

“Miss, miss, are you still ok?”

NAGISING AKO SA PAGDADAYDREAM KO! Kanina pa pala ako nakatitig sa kanya? Nakakahiya >///////< Shemay naman oh.

“y-yeah I’m ok. Let’s go?’

“sige :)”

Hinatid niya ako hanggang sa parking lot ng sasakyan ko. Ayiiieeee!! Ako lang ba o kinikilig na ako?

“Dito na ako. Thank you sa pagdala nito ah. Nakakahiya naman sa iyo”

“hindi, ok lang yun. Dapat lang hindi nagbibitbit ang mga babae ng ganyan karaming shopping bag. Sige ka, lalaki yung mga braso mo.”

“Kaya pa yan. At least pwede nang panuntok ng tao yung braso ko.”

Tumawa na lang siya. May nakakatawa ba? May nasabi ba akong masama?

“You know you’re funny.”

Yun lang naman pala eh. Akala ko kung ano na.

“sige, alis na ako. Thank you ah!”

Paakyat na ako ng sasakyan nang tumawag siya ulit.

“Wait. What’s your name?”

“Amanda” Pa-cute smile effect pa. ASSUUUSSS!!

“Amanda. Sige till’ next time” Ngumiti siya.

At umalis na ako. Andami nang nangyari ngayon -___- may titindi pa ba dito?

La Diva Hotel…….

“ARRANGED MARRIAGE!?” sabay pa ako ng fiancé ko magsalita.

“IKAW!? SIYA!?” Sabay ulit kaming nagsalita. Tumingin sa isa’t isa at napatingin ulit sa mga magulang namin.

“I don’t see any problem. Since, nagkakilala na naman kayo”sabi ng dad ko.

Problem!? Problem!?? IT’S A BIG PROBLEM! Kung kalian naman nakakilala na ako ng mabait at cute na lalaki sa mall na may feelings din sa akin. Makikilala ko ito!??? Ang masama pa ang nakabangga ko pa kanina sa mall ang fiancé ko! Hindi ako papayag! Hindi ako papaya na ang mokong na yan na walang common sense ang mapapangasawa ko! Ayoko!

A/N: Ito ang first chapter ng story ko sana nagustuhan niyo kahit papaano. At patuloy kayong magbasa ^_^ baguhan pa talaga ako pero sana kahit papaano magustuhan niyo.