Chapter 6
Rainie’s POV
Anak ng tupa!!! Pag minamalas ka nga naman oh sa dinami dami ng alphabet dito sa mundo eh pareho pa kaming S nagsisimula ang apelyido at magkasunod pa talaga kami. Wala na bang ibang S ang apelyido sa klase na ito?. Syet naman R bago ako tapos pagkatapos niya T na agad ano bayan. Nananadya ba si mam?. Tae naman oh. Kainis.
End of rains POV
Winter’s POV
Sow my partner is Ms. Soon. How interesting. I smiled devishly. Nakakatuwa ang reaction nya when our adviser Ms. Lopez said na alphabetically order ang pairs. I have been to Hongkong so many times but I guess this will be the best trip ever. I smile again. I can’t wait na makasama si Rainie. Hala what was I thinking?..may gusto ba ako sa kanya bakit ko to iniisip??..Amp!! ewan ko.
****
Rain’s POV
The trip day..
“Everyone please settle down,” sabi ng adviser namin habang nagkakagulo ang mga studyante niya.
“Rain!!...” sigaw ni Indie ng makita niyang parating na ako.
“Oi Indie kanina ka pa?” tanung ko sa kanya.
“Hindi naman halos kararating ko lang din.” Tugon niya
Nagpalingon lingon ako para hanapin ang alam niyo na eh di yung panget na walang modo. Lumaki ang ngiti sa aking mukha na para bang wala ng bukas ng makita kong wala pa siya.
“Ui rain.” Tawag sakin ni Indie
“Oh? Bakit?” - me
“Sino hinahanap mo? Si Winter noh….ayiiieeeeee” - Indie
Namula ako pero hindi ko pinahalata.
“Hindi ah.!!” - me
“Kunyari ka pa ehh siya lang naman wala dito.” - Indie
“Hindi nga siya kulet mo.” - me
“Cgeh ka pag hindi ka umamin hindi ko sasabihin sayo kung bakit wala pa hanggang ngaun si Winter.” - Indie
“Oo na nga. Pero ang reason ko lang kung bakit ko siya hinahanap kasi siya ang partner ko. Mahihirapan ako gumawa ng project pag wala siya.” - me
“Cgeh na nga sasabihin ko na., hindi siya sasabay sa atin kasi may private plane siya na maghahatid sa kanya sa Hongkong.” - Indie
“Ahhhh, ok masyado namang paimportant yun. Kahit mayaman din kami ayoko ng ganung special treatment. Meron din kaya kaming private plane ayoko lang gamitin yun kasi boring pag magisa ka lang byabyahe nuh.” - me
“Sabagay nakakalungkot nga namang bumyahe ng magisa hehe.” yun n lng ang nasagot sakin ni Indie.
“Everyone we need to go now. Please walk with your partner.” Sabi ni Ms. Lopez
Kami ni Indie ang naglalakad ng magkasabay ng biglang nalalag ang iphone ko.
“Ayyy pakshet!!!” –me
Tumingin sakin si indie
“Rain anu nangyari sayo?” Tanung niya
“Wala wala nalaglag lang ang phone ko mauna ka na, ill catch up.” Sabi ko sa kanya habang pinupulot at inoOn ang namatay na iphone ng biglang may tumakip sa bibig ko at nawalan ako ng malay dahil sa matapang na amoy ng panyong tumakip sa mukha ko.
Pag gising ko…..hala nasaan ako? Kailangan kong pumunta ng Hongkong…naiwan ba ako?
Tumingin ako sa bintana at nalaman kong nasa airplane ako.
Woahhh ang lupet naman nitong plane na nasakyan ko may kwarto pa parang ung private plane namin.
Lumabas ako ng kwarto para hanapin ang mga kasama ko. Puro crew lng ng airplane ang nakita ko. Lumapit ako sa isang crew para itanung kung nasaan ang mga kasama ko pero hindi niya ako pinasin.
Lumapit ako sa isa pa…sa isa pa…sa isa pa.. ano ba bakit kaya hindi nila ako pinapansin nakakainis na sasapakin ko na tong mga to pigilan niyo ko!! Ano akala nila sakin invisible? Dafuq!!
Please V.F.C
