Hi. Ako si Christine, I was born mute and weak. But my condition will never stop my dream of being a song writer. I was home schooled, natakot kasi parents ko na baka mag-collapse ako sa school.. The library is my favorite place..Bukod sa tahimik andun ang favorite books ko. Kilalang kilala na nga ako dun eh. I never went out of the house without my pen and paper. I know hand language but I prefer this. Hindi kasi lahat may alam ng hand signs.
"Oh Christine.. Aga mo ngayon ah." it was Mrs. Ramos.. Siya yung librarian dito.. Nginitian ko na lang siya at kumuha ng libro.. While reading a book may tumayo sa opposite side ng table..
"Hi. Pwede maki-share?" tanong niya...Tumango na lang ako at ngumiti. Umupo siya. Nakita kong nakatingin siya sa librong binabasa ko.
"I like that series." sabi naman niya sabay ngiti..
I was reading The Unfortunate Events: The Vile Village by Lemony Snicket.
Nilabas ko ang papel at ballpen halatang nagtaka siya. At sinulat ko
"Me too.." pinasa sa kanya ang papel..
"Di ka ba nakakapagsalita?" Tanong niya.. Umiling ako pero nginitian ko s'ya. "I see. By the way, I'm Aaron.. Aaron Garcia.." Pagpapakilala niya.Nag-sulat uli ako..
"Christine."
"Nice to meet you.." sabi niya.. I offered my hand. At nakipag-hand shake naman siya..
After that day.. Lagi ko na siyang nakikita sa library.. We got to know each other more. I wrote songs about him.. Sa birthday niya ibibigay ko to..May recording na kasama I play the piano..
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
I met this girl named Christine.. She's mute and weak. There's something special about her. Parang gusto ko ako ang magaalaga sa kanya..She's strong and ambitious kahit ganun ang condition niya. And she always wear my favorite accessory, Her smile.. Mahilig din siya magsulat ng kanta.. I always come to the library to see her. Today birthday niya.. Dadalhin ko siya sa hiding place ko.
"Wala pa po si Christine?" tanong ko sa librarian..Hindi dumating si Christine kahapon..
"Nako Hijo, wala pa.. Dadating na yun antayin mo lang.."
"Ah.. ganun po ba. Sige po salamat."
Umupo ako dun sa table kung san una ko siyang nakilala. Ambilis ng pangyayari.. It's been months..Since nung ngkakilala kami.
Bumukas ang pinyo.. As expected. It was her. Naupo siya sa harap ko.
"Happy Birthday!" bati ko.. sabay abot ng regalo..
"Thank you." sabi ng mga labi niya.
Hinigit ko ang kamay niya at dinala ko siya sa hiding place ko..It was full of grass tapos may ilang puno.. Favorite ko yung pinakamalaki.. It had a whole in it..
"Alam mo Christine ikaw pa lang dinadala ko dito.. Ito hiding place ko.. Nung bata kasi ako lagi ako pinapagalitan.. Jan ako sa butas na yan nagtatago.. The place is very serene. Parang yung library lang.."
Nakita ko siyang namulot ng bato..
Inukit niya sa puno..
C ♥ A
At nginitian niya ako.. I was surprised.. Niyakap ko kaagad siya..
"I love you Christine.. " I kissed her forehead.. then her eyes.. then her nose..and finally her lips..
