Kosarak babamiin yanina gittim son bir umut denilen birsey vardi tamam bu konu babam olunca oyle kolay degildi cunku babam dedigi dedikti ne kadar sakin o kadar iyi yuzume tatli oldugunu dusundugum bi tavir alarak babamin yanina gittim
"Baba"
"Kizim ozur dilerim az once sana vurmak istemedim"
"Sorun degil de su evlilik seysi sakaydi. Dimi yani yok oyle birsey dimi"
"Ece kizim bak burak iyi biri"
Sinir yine tepeme cikti bi anda ayaga kalkip bagirmaya basladim
"Evlenmem baba sen naparsan yap ben o kendini begenmis zorba herifle evlenmem"
"Ece yeter ben senin babanim ve sen ne dersem yapmak zorundasin"
Sinirle odaya gittim aslinda burda yasamiyordum kendi evimde yasiyorum ama buraya cok sık geldigim icin burdada kucuk bi odam vardi odaya cikip kendimi yastikla bogmaya calistim cunku sinirim baska turlu gecmezdi bi yandan kufur savurup bi yandan kendimi bogarken buyuk bi elin yuzumdeki yastigi cekmesi ile sasirdim
