deel 6

66 5 1
                                    

-vanuit Brianas ogen-

ik sta gespannen naast het ziekenhuisbed, heel vreemd, want bij een oud vriendin van me was ik niet zo bezorgd en bij hem nu wel. de zuster komt binnen en ik smeek bijna dat ik wil weten wat er met hem aan de hand is. 'hij heeft een epileptische aanval gehad, heeft hij dit vaker?' 'niet dat ik weet, ik ken hem nog maar net' 'weet je ook waar zijn ouders zijn?' ongemakkelijk wijs ik naar boven omdat ik geen woord uit kan brengen. 'ze... leven dus niet meer als ik het goed begrijp? ' ik schud mijn hoofd. manon loopt de kamer uit want ze ging met nikita shoppen. ' overleeft hij dit wel?' 'ja, maar hij moet hier even blijven liggen voor onderzoek. wat is zijn naam?' 'Teun, Teun Nankman.' 'ok, je kan altijd langskomen.' ik geef Teun een kus, ik weet het ik heb met Niall maar het voelt goed aan. 'what the...' ik draai me om en zie Niall staan. nee he nog meer drama.'Niall ik kan het uitle...' Niall rent weg, hij moet zich nu wel hetzelfde voelen als ik vanmorgen. opeens word ik gebeld. 'hi met Briana' 'hoi met Niall' hoor ik een boze/verdrietige stem zeggen. 'ik wou even zeggen dat ik het zat ben, die kleine dingetjes in onze relatie worden me teveel, misschien kunnen we beter vrienden zijn' 'eh... als jij het beter voor ons vind.. goed dan, ik kan het je niet verbieden, als je maar belooft dat we vrienden blijven en gewoon normaal tegen elkaar doen.' 'prima plan, bij deze maak ik het nu uit.' 'ok, tot zo' ik hang op. zo kan het dus ook, je hoeft niet altijd ruzie te hebben als je het uitmaakt. dit maakt me een stuk blijer, eerlijk gezegd ben ik opgelucht, nooit heb ik echt het gevoel gehad dat hij de ware was. ik word uit mijn dromen verstoord. Teun is wakker! ik geef hem een knuffel. 'heb je dit vaker Teun?' 'nee, nooit, maar Briana, ik moet iets kwijt. misschien is dit niet het juiste moment maar ik moet het gewoon kwijt. Briana, ik vind je leuk.' Mijn hart gaat tekeer van schrik. 'Ik weet het je hebt met Niall maar ik moest het kwijt, sorry' vervolgt Teun. 'ik... ik... het is uit met Niall, maar ik ben er nog niet klaar voor.' 'oh, ok... jammer' 'ik moet gaan, boodschappen doen voor vanavond' ik geef hem een kus op zijn wang en verlaat het ziekenhuis.

-vanuit Liam's ogen-

Ik ben in ons privezwembad samen met Nikita, het meest perfecte meisje ooit gezien, en MIJN vriendin! ik ben er trots op, dat iemand zoals zij mij leuk vind. ik zwem naar haar toe en geef haar een knuffel, ze legt haar hoofd op mijn borst en streelt mijn sixpack. 'Liam, ik hou van je, laat me nooit meer gaan.' 'Doe ik niet, ik zou niet durven om zoiets perfects te laten gaan, jij blijft voor altijd bij me als ik de keuze had.' Ik til haar kin op en geef haar een kus. Dit lijkt eeuwen te duren maar mij hoor je niet klagen. we klieren nog even en gaan daarna naar de bus. 'Liam, ik heb iets voor Manon geregeld, wil je zometeen even helpen?' 'ja hoor, hoezo eigenlijk?' 'Manon is morgen jarig en ik heb het mooiste kado dat ze zich maar kan wensen ingepakt, nu alleen nog even de bus in slepen.' 'ok haha, alles voor mijn meisje!' ze geeft me een stevige knuffel. we lopen de bus in en zien dat Briana, Niall, Manon en Zayn een kaartspel spelen. Harry en Louis zitten weer eens te klieren. Nikita rent de keuken in om nacho's te maken, ondertussen zoek ik een film uit zodat we op de bank kunnen eten met de tv aan. Zayn komt me helpen en ik ga naar buiten. ik gebaar Harry dat hij mee moet gaan en we halen het kado op. 'dit is echt heel zwaar!' als we het in de bus zetten zeg ik 'Iedereen afblijven totdat ik en Nikia het zeggen!' het kado is ingepakt met karton en is breed, laag en redelijk smal, ik pas er ruim in. De volgende ochtend (Manons verjaardag) sluipen we naar haar bed.

-vanuit Manons ogen-

Ik word wakker gezongen door de 5 jongens. wauw, het mooiste verjaardagslied met zelf een stukje dat Liam ging beatboxen en Niall rappen! waar zijn Nikita en Briana? ik zie ze bij de kartonnen doos staan. 'sorry Manon maar we moesten je kado voeren.' huh? wat bedoelen ze daar mee? Nikita gaat verder. 'maak maar open!' ik wil een mes pakken voor het tape. 'NEE! GEEN MES OF ANDER SCHERP IETS!!!!' 'ok... ik trek het er wel af.' ik trek de tape van de doos en open de flappen. ik zie een geweldige gitaar liggen en daaronder een deken, ik pak de gitaar zorgvuldig. wat een mooi ding! hij is mintgroen en loopt aan de randen over naar zwart. eenmaal de gitaar neergelegd haal ik de deken eruit. OMG! dit had ik nooit verwacht, dat wat onder de deken lag was... Hugo!!! hij springt uit de doos en kust me. beste verjaardagskado ever!!!

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Heeee! sorry dat ik een tijdje niet geupload heb, mijn Ipod is kapot en ik moet het met mijn oude doen. daarvan is de accu kapot dus valt hij zomaar uit het niets uit en dus ook als ik bezig ben met een verhaal en niet heb opgeslagen... weg verhaal! uiteindelijk is het me gelukt. hope you like it :)

Xxxx Briana

Verliefd op LiamWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu