donkere tijden

12 3 3
                                    

De tipi des wat nou?

We horden nog een knal. Freya , die blijkbaar meteen wist wat er aan de hand was begon meteen te rennen. Loide kwam naar me toe " Luna volg Freya maar ze weet waar ze naar toe gaat ". Zonder tegen te stribellen volgde ik Freya met de andere op mijn hielen. Na ongeveer vijf minuten te hebben gerend kwam we in een dorpje en stonden we stil voor een groot gebouw. Freya keek even rond en snelde toen het gebouw in met Loide op haar hielen.  Mellisa wenkte me en ik volgde haar en Zane naar binne. Freya bleef maar rennen en rennen tot ze in een koepel vormige kamer aan kwamen. In het midden van De kamer stond een groep mensen 2 ervan volwassenen en 1 van hun leeftijd het was shikinou. Freya en loide rende op de groep af, Freya : "vader gaat het goed met u." loide keek naar de man. " mislukte de spreuk weer vader ". Ik nam aan dat de man de vader was van Freya en loide het was een lange man met een zilver blauw harnas aan zijn huid was blauw en leek wel doorzichtig. Hij stelde zich zelf voor : " welkom ik ben prins valentijn en ik ben de vader van Freya en Loide" hij keek naar mij " jij bent vast Luna wat een eer je te ontmoeten ". Ik schudde de man  de hand. De vrouw naast hem stapte naar voren. " ik ben florina en ik ben de moeder van Freya en Loide. Ook zei had een blauwe doorzichtige huid en lang blauw haar ook had zij twee prachtige blauwe vleugels, ik was verbijsterd. " maar Freya en Loide lijken totaal niet op jullie " zei ik verbijsterd. Dit keer nam zane het woord, " dat komt door een spreuk die ons er zo laat uit zien als ze er als feeën uit zouden zien zouden ze veel te veel aandacht treken". Mellisa kwam naar ons toe gelopen en ging naast shikinou staan, " oké we moeten nu echt verder waar moeten we heen florina u had ons bij u geroepen". "ja dat klopt ik heb een geschenk voor ieder van jullie maar daar voor moeten we naar de tipi des edelen ". Ik wilde iets zeggen maar Freya en loide waren me voor: "De tipi des wat nou?" je kon duidelijk zien dat ze geschokt waren dat ze niks van het bestaan van deze tipi af wisten.  Florina wenkte ons haar te volgen en we liepen een trap op tot we bij het dak kwamen waar een aantal eenhoorns stonden. Florina nam het woord " oké de tipi is in de lucht dus we moeten vliegen". Loide hielp mij opstapen terwijl Freya, lenig als ze was,  met gemak op stapte. Shikinou stapte bij haar op en mellisa ging bij zane achter op, Loide stapte zelf ook op een eenhoorn en florina steeg op met haar eigen vleugels.  Zij vloog omhoog en ik vloog achter haar aan gevolgd door de andere maar er stond een harde wind en ik kon de eenhoorn niet sturen, op een gegeven moment stijgerde de eenhoorn en voor ik het wist gleed ik van de eenhoorn af en tuimelde ik naar beneden op groote snelheid terug op de grond af.

donkere tijden Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu