FATMA'DAN...
Evet okulda ilk günümüzdü. Herkes çok heyecanlıydı. Çünkü kolay değildi üniversite öğrencisi olmak. Ne yapacağımızı bilmiyorduk hepimiz aynı sıfat değildik. Hatice mühendislik okuduğu için o ayrıydı. Hiç kimseyi tanımıyor etrafa bön bön bakıyorduk. Aslında ben çok arkadaş canlısıyımdır ama kimsenin yanına yaklaşamadım. Allahtan yanımda arkadaşlarım vardı ve birazda olsun hiç arkadaşları olmayanlara rağmen iyi duruyorduk.
Evet ilk dersten konu anlatılmaya başlanmıştı , hiç tanışma faslı yoktu. Evet içerisi hayaliyle biraz soğuktu çünkü 4 tane kilima çalışıyordu. Evet biz önlerde oturmayı tercih edenlerdendik. 1saatten sonra hoca ihtiyaç molası vermişti ve ben hiç alışkın değildim. Sonuçta 8 sene sen 40 dakka ders 10 dakka teneffüs gör, acaba o 40 dakikayı 38 dakikaya nasıl çeviririm diye düşün ve boşat ders gör. Bünye buna alışkın değil.
Bunalmış olmalıyızki kahvelerimizi alıp bahçeye çıkmayı düşünmüştük. Fakat arkamızdan gelen bir sesle o yöne doğru baktık. Bizimle tanışmak istediklerini söyleyen 2 arkadaş grubuydu onlarda. Hatice de gelmişti tanışmaya başlamıştık
Almula 20 yaşında güzel bir kızdı. Kıskanmamak elde değildı. Oda lise ve orta okulu istanbul da , ilkokulu ise kadirlide okumuş annesi ev hanımı ve babası öğretmen olan bir ailenin çocuğuydu
Asaf ise 20 yaşında az da olsa gideri olan biriydi. Ve alımlarla ortaokuldan beri arkadaşları tıpkı biz gibilerdi.
Asafın babası da öğretmen di ve annesi de ev hanımı.
Ve hep beraber sınıfa çıktık. Anlaşılan gruplar oluşmuş herkes kaynaşmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
4 Arkadaş
Short Storybu kikaye arkadaşlığın önemini ve içtenligini vurguluyor Samimiyetin ve masum duyguların sırdaşlarını #arkadaşlım#sırdaş
