-Yarın için bir planın var mı?
Simone'ydi bu.Anlaşılan yine bir hafta sonunu kıyafetlerle,çantalarla geçirmek istiyordu.
-Aslına bakarsan yazlığa gideceğim.Tek başıma kalıp kafa dinlemek istiyorum.
-Ah tatlım,anla artık hayat kitaplardan ve sakin yerlerden ibaret değildir.
Cevap vermeye ihtiyaç duymadım.Çünkü bunu çok kez tartıştık.Bu yoğun iş hayatından kurtulmak istiyorum.
Çok geçmeden arabaya yol aldım.Yarım saatlik yolculuğun ardından eve ulaştım.
Kendime bir kahve hazırladım Televizyonu şöyle bir yokladım ve çok geçmeden kapattım.Kitabımı alıp,New York manzarasını tam anlamıyla bir 'şaheser' olarak izleyebileceğim köşeme oturdum.Yarın yazlığa gideceğim ve yolculuk uzun geçecek.İyi bir dinlenmeliyim.
Gözlerimi açtığımda saat 08.23'tü.Koltukta uyuyakalmışım.Kalkıp elimi yüzümü yıkadım ve şöyle güzel bir haftasonu kahvaltısı için kahve yaptım.Kahvaltının ardından yazlığa gidecektim.Masayı topladım ve hazırlandım.Artık yola çıkmaga hazırdım.
-----------*************-------------
Sıcak birgün ve yazlığım..Tabi bir de kitabım.İçime oranın temiz havasını çekince hayatın asıl tadını aldığımı fark ettim.Yolculuk her ne kadar yorucu geçse de,buna değerdi.Kapıyı yavaşça açtım.Bıraktığım gibi duruyordu yazlığım:düzenli ve tertemiz.Biraz oturdum ilk önce.Sonra yatağıma uzandım ve elime kitabımı aldım.Kaldığım yerden okumaya başladım.Gözlerim yavaşça kapandı ve güzel bir uykuya daldım.
Henüz 15 dakika olmamıştı ki bir çığlıkla uyandım.Yakında bir yerlerden geliyor olmalıydı.Hemen kalktım ve en yakınımdaki eve doğru koşmaya başladım.Zaten bu civarlarda 3-5 ev vardı.Evet,doğru eve gidiyordum sanırım.Çünkü kapısı aralıktı.Koşarak içeri girdim.Oradaydı..O katili görüyordum..Ve o da beni gördü.Önünde ise kanlar içinde yere uzanmış bir ceset..Ve aniden bana doğru koşmaya başladı.Ardından da ben.Koşmaktan bihal olmuştum.Yoruldum ve nefesim daralmaya başladı.
İşte bu!Kapısı açık bir ev gördüm ve hemen içeri daldım.Ne yazık ki burada da bir ceset vardı.Yoksa..Ben de mi onlar gibi olacağım.Neyse bunları düşünmenin sırası değil.Koşarak telefona uzandım.Hemen 911'i aradım.
-Alo,Newyork Polis Teşkilatı.Nasıl yardımcı olabiliriz?
-Hemen buraya gelmelisiniz,katil beni yakalayacak!
Hanımefendi,sakin olun ve bize yerinizi tarif edin lütfen.
O da ne?Katil kapıyı kırdı ve içeriye daldı.Şimdilik sadece sesini duydum ve ahizeyi öylece bıraktığım gibi üst kata koştum.
O da arkamdan geldi.Ve,elinin havaya kalktığını gördüm.Bıçak olan elinin.
***
Saatin sesiyle uyandım.Soluk soluğa kalmıştım.Bu korkunç rüyayı unutmanın en iyi yolu soğuk bir duştu.
Ama o da işe yaramadı.Hala rüyayı düşünüyordum.Bu yazlık yolu da neyin nesiydi?Henüz bir yazlığım dahi yokken.“sadece bir rüyaydı,unut artık bunu.” dedim ve kahvaltı sonrası alışverişe çıkmak için izin verdim kendi kendime.Aslında bu rüyalara alışmalıyım,dedim.Gün boyu bu tür olaylarla ilgilenen bir adli tıp uzmanısın sonuçta.Şimdi tüm bu olanları unut ve hayatın akışına bırak..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yazlık Yolu
Horror~New York Times Bestseller~ Rüyalar da gerçekleşir , gerçeklerin rüya olabildiği gibi.. Bu heyecan dolu polisiye romanı yazmamda büyük emeği geçen ve beni destekleyen biricik kuzenim Bilge Mutlu'ya sevgilerimle..