Inalagay ko yung baril sa isang secret cabinet ko, inilagay ko doon at ibinalik ko at lumabas na ako ng kwarto ko at pumunta sa labas para mag-lalakad nalang. Pumunta ako doon sa parke at nagpapahinga lang, meron akong napansing bata na umiiyak doon sa may bandang duyan.
Nilapitan ko yung bata, “Ading, okay ka lang ba?” tumingin yung bata sa akin at niyakap ako, “Yung laruan ko pong manika nasira.” Tiningan ko siya at binigay niya yung manika na pugot!”Ha!? Paano tong manika napugutan?!” ang lakas ng pag sisgaw ko, inayos ko para hindi na maalis.
“Oh ito.”binigay ko sa kanya yung manika na ayos na, “Anong name mo ha bata?” ngumiti siya akin, parang ang innocente niyang tinganan. “Ako po si Lynn. 7 years old na po.” Hmm? Ano ba ang pumasok a kokote mo ah Veronica, “Ah, ang ganda ng name mo. Ang pangalan ko naman ay Aika.”
Nagsinugaling ako dahil maalala ko pa yung sinabi nung weirdong kuya Matt na mamatay tao daw ako. Bigla siyang naupo, “Ah! Ang ganda rin ng name mo, from now on friends na tayo ah?” napasmile ako doon sa calmang boses niya.
Upo rin ako sa side niya at tumining sa langit, “Ate Aika! Para sa iyo oh!” binignyan niya ako ng isang daffodil na flower “Ito ang simbolo ng pagkakaibigan natin!” tinginan niya ako at tumawa siya ng mahinhin, doon lang pala ang barangay nila sa may malapit sa parte ng barangay namin.
“Sige Ate! Mauuna na ako!” nag wave si Lynn sa akin at lumayo hangang hindi ko na siya makita, tumayo na ko at umalis para bumili ng tubig at uhaw na uhaw na ako.
Lynn Navoa’s point of view
Habang pauwi na ako, nakita ko yung village namin na nasusunog. Gusto kong tumakbo palayo pero, kinuha ako ng isang matandang lalaki at pinunta ako sa isang madilim na sulok, nakatali yung kamay ko sa likod.
Since na merong konting ilaw ang napapakita doon sa bintana nakita ko yung mga katawan ng mga taong nakatira sa village namin, hindi na ako umiyak kundi, lumuluha dahil sa galit ako at malungkot rin dahil hindi ko na makikita si Ate Aika, parang tinuring ko siyang kapatid.
Sinaksak ako sa likod, mas lalo napaluha yung mata ko....
