I will Always love You

Chapter 2

Chapter 2 ❤️

Kasalukuyang nag kwe-kwento ngayon ang adviser namin, dakdak here, dakdak there, dakdak everywhere, pero okay lang. Malapit na dissmissal, tsaka halfday naman.

"Oh, besh, nakakunot nanaman yang noo mo! Problema mo?" Sabi nito.

"Ah, wala,"

"Sus, sinungaling."

"Ah, e, kanina kasi may nagtanong sakin,"

"Omg! Someone approached you! What a great achievement! Congrats besh!" Masayang sabi neto, aba, ano nanaman pumasok sa kokote neto.

"Heh, parang nagtanong lang yung tao," sabi ko,

"Okay, anyway, ano pala ang tinanong?"

"Wala, tinanong lang kung saan daw yung library. Transferre daw e, kaya naliligaw pa."

"Hm! Omg! Babae ba? Lalaki? Bakla? Or what!" Sabi neto, aba siya pa ang nagtataray.

"Nukaba, oo, lalake."

"Omg besh! Pogi ba?" Interesado niyang tanong,

"Hm, oo, pogi naman."

"Omg! Besh! Yan yung tinutukoy kong pogi kanina,"

"Eh?" Sabi ko. Hindi na ito nagsalita, dahil wala, nag-bell na. Kaya sabay kami nagayos ng gamit, tsaka na niya ako hinila papunta sa labas.

*****

"Besh! Una na'ko! May dinner kase kame, kung gusto mo pwede ka sumama," sabi ni besh. "A-ah? Osige, hindi na, thankyou nalang, hintayin ko nalang si manong." Sabi ko.

"Hm, osige, bahala ka. Sige bye!" Sabi niya sabay hug sakin.

Hay, mag-isa nanaman ako, pero okay lang, sanay na'ko mag-isa. May konting tampo ako sa mga magulang ko ngayon, kasi bakit? Mas pinili pa nila yung trabaho nila kesa sa'kin. Naalala ko, nung 5 years old ako, nag-away sila ng dahil sa'kin. Eh kase naman, gusto ng daddy ko, magbakasyon na daw ako sa Pinas. Eh, akala ko bakasyon, kaya excite na excite ako, pero karating namin ng airport? Wala, iniwan ako mag-isa do'n kasama ang yaya ko. Kapag birthday ko lang dun sila umuuwi, kung hindi naman nakakauwi, papadalahan nalang ako ng napakamahal na regalo, malapit na Eighteenth birthday ko, pero wala na'kong balak mag celebrate kasi, baka hindi nanaman sila umuwi.

"Miss, thankyou ulit sa kanina," may lalaking nagsalita sa likod ko,

"You know what? You're pretty," sabi ulit, so this time humarap na'ko, nakita ko ulit yung kanina, si Louis.

"A-ah, s-sige, no prob." Sabi ko, "Ha? Maganda? Naku! Alam kong nagbibiro ka," dagdag ko. "Megan? Megan pangalan mo diba? Ow, nice name." Sabi niya.

"Ha? Haha. H'wag ka na ngang magbiro." Sagot ko.

"Eh, hindi naman ako nagbibiro." Seryosong sabi neto.

"Nevermind, oh bakit mag-isa ka lang? Wala ka 'bang kasama?"

"A-ah, wala, umalis na siya."

"Oh, well. Okay." Sabi niya.

Aba, pogi naman pala 'tong nilalang na 'to.

"You know what? You're really--" hindi na niya naituloy ang sinabi niya, dahil may sumigaw sa likod namin. "Louis! Ayan ka pala," sabi nung lalaking nasa likod namin, so sabay kaming humarap. At sa pagkaharap namin, my jaw dropped!

*****

Hi guys! Sorry kung nabitin kayo! Hehehehehehe pero I'll make sure na ang next chapter ay bongga!

Follow me on twitter: @Dizonmaeeee

Add/follow me on facebook: Vicky Mae Dizon

Okay guys! That's it for now sorry kung may short note hehe, so here is the next chapter! Enjoy! xoxo <3