Ben 15 yaşındayım bir ay sonra 16 olacağım bir genç kızım. Bilirsiniz hayatımla çeliştiğim bir noktadayım çok hata yapıyorum. kimse beni sevmiyor gibi. Hayatım çok iyi değil dersleri umursamıyorum yani herşey bana karşı şu lanet hayattan nefret ediyorum ölmeyi çok istedim. Ama bu çok kolay bi kaçış yolu değil mi savaşmadan zorlukların üstesinden gelmeden pes etmek bırakıp gitmek kolay bunu korkaklar yapar aile aşk arkadaşlık....... Bunlar yolunda gitmiyorsa peki hayatın bir uçurumun kenarında gibiyse ne yapmalısın ? Hayallerim var ileride yapamassın diyenlere kapak yapabileceğim hayaller... Örneğin müzik zevki bence bir insanın karakterini yansıdır. Bir rock dinleyen ile pop dinleyen aynı ruh halinde değildir. Ama bu kimseyi üstün kılmaz ben demi dinlerim mesela. Bazen hayat öyle ki sadece belirli insanların etrafında dönüyor gibi. Ama bunu farketmenize imkan yok çünkü o egonuz herşeyinizi kapatıyor. Ben çok zor şeyler yaşadım ihanet iftira her türlü kötülüğe uğradım ama şunu öğrendim ki kalp ile mantığımız arasında kaldığınızda kalbinizi seçin çünkü mantık sizi A şehrinden B şehrine götürür ama kalbiniz istediğiniz yere götürür. Ben liseye gidiyorum ve o cehennemden nefret ediyorum. Ama gitmek zorundayım benim hayallerim var çünkü biz güçlüyüz sen güçlüsün herşeyi yapabilirsin. sadece inan...
evet arkadaşlar bu ilk deneyimim umarım seversiniz
