Artık hastaneden çıkmıştık. Asya yani kızım mışıl mışıl uyuyordu. Gerçekten melek gibiydi uyurken. burnu aynı babasıydı, gözleri ve yüzü aynı benim gibiydi. Hastaneden çıkıp arabaya bindik. -Aşkım kızımız çok güzel uyuyor. Dedim -Ayn aşkım. Melekler gibi. Eve gelmiştik. Hemen kızımı yatağa yatırdım. Ve mutfağa gidip kendime portakal suyu ve krep yaptım. Tabi Alper'e de yaptım. Üzerimde tatli bir yorgunluk vardı. Tam oturma odasındaki koltuğa uzanacaktim ki Asyanın ağlama sesini duydum. Hemen kızımın odasına gittim. Karnı acikmisti. Hemen doyurdum meleğimi. Oturma odasına gittiğimde Alper yoktu. Mutfaktaydi. -Aşkım ne yapıyorsun? Dedim -Gel ve görrrrr. Mutfağa gittim. Alper mısır patlatmışti. Ve limonata koymuştu bardaklara. Bunları yedikten sonra film izledik. Ama ben filmin yarısında uyuya kaldım. 😇😇😇😇😇
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
