Ο μύθος του κάστρου

Part 2

Απτην άλλη ο Ερικ και η Ρίνα εμφανίστηκαν σε ένα υπόγειο ο Ερικ ξύπνησε κι αντίκρισε την Ρίνα στο πάτωμα με ματωμένο το πόδι της

-Ρίνα μωρό μου, είπε ο Ερικ

-Πονάω Ερικ πονάω, είπε η Ρίνα

-Μην ανησυχείς μωρό μου, εγώ είμαι εδώ, είπε ο Ερικ αγκαλιαζοντας την

Ο Ερικ βγάζοντας το πουκάμισο του, το έσκισε και το έδεσε γύρο από το πόδι της Ρίνας για να σταματήσει την αιμοραγία.

-Ερικ θα κρυώσεις με το κοντομάνικο, είπε η Ρίνα

-Εδω εσύ αιμοραγείς και γω θα νοιαστώ για μένα? Είπε Ερικ

-Θα προσπαθήσω να βρω κάτι ώστε να στάσεις όρθια εντάξει? Της είπε ο Ερικ φιλώντας την στο στόμα

Ο Ερικ πήγε να ψάξει σε μια ντουλάπα και ανοίγοντας την αντίκρισε ανθρώπινα οστά. Δίπλα απτην ντουλάπα στον τοίχο είχε ένα μεγάλο ξύλο, με την βοήθεια του στάθηκε όρθια

-Μπορείς να το πατήσεις? Την ρώτησε ο Ερικ

-Οχι, πονάω πολύ, του απάντησε όταν προσπάθησε να το περπατήσει, είπε η Ρίνα

-Έλα θα σε πάρω εγώ αγκαλιά, είπε ο Ερικ και την πήρε στα χέρια του

-Ερικ? Η πόρτα...

-Τι η πόρτα? Ρώτησε ο Ερικ

-Η πόρτα δεν υπάρχει, είπε η Ρίνα ξαφνιασμένη

-Πως δεν υπάρχει? Πόρτα είναι δεν γίνεται να εξαφανίστηκε έτσι, είπε ο Ερικ

-Είμαστε παγιδευμένοι, είπε η Ρίνα

Η Κλειό και ο Τζάκ ήταν λιπόθυμοι στην σοφίτα. Η Κλειό ξύπνησε πρώτη λέγοντας "το κεφάλι μου" τρίβοντας το και τότε είδε τον Τζακ. Τον σκουντούσε για να ξυπνήσει φωνάζοντας το όνομα του αλλά δεν αντιδρούσε. Έβαλε το χέρι της κοντά στην μύτη του να δει αν αναπνέει αλλά τίποτα. Η Κλειό γνωρίζοντας από πρώτες βοήθεια, του έδωσε το φιλί της ζωής, τότε ο Τζάκ την κράτησε απτο κεφάλι και ανταπέδωσε το φιλί

-Είσαι ηλίθιος? Νόμιζα ότι έπαθες κάτι, είπε και απονακρυνθηκε η Κλειό

-Γιατί δεν σου άρεσε? Ρώτησε ο Τζάκ

-Ρε φίλε σοβαρέψου λίγο, κοίτα σε τι κατάσταση βρισκόμαστε, κόψε λίγο, είπε η Κλειό

-Έχεις δίκιο σόρρυ το παράκανα, απλά περίμενα τόσο καιρό να το κάνω αυτό, είπε ο Τζάκ

-Και γω αλλά δεν είναι στιγμή τώρα, είμαι τόσο φοβισμένη. Κοίτα που μπλέξαμε. Πάντα πίστευα σε φαντάσματα αλλά δεν περιμένα να μου συμβεί στ' αλήθεια, είπε η Κλειό