I'm pregnant with Daniel Padilla?! (EDITING)

Chapter 18

I absolutely appreciate your votes and support guys! Thank you!

~EDITED~

No one's POV:

Si Kath ay nasa ospital at mahimbing na natutulog. Nagising sya dahil naalimpungatan sya.

Agad nyang hinawakan ang tiyan nya. Nang mahawakan nya na may umbok pa doon ay agad syang napaiyak. Dahil sa pag iyak ni Kath nagising na rin si Daniel na nasa tabi nya.

Daniel quickly hugged Kath. A really reallu tight hug while he's crying.

"Im really really sorry Kath! I thought na iiwan niyo ko ni Baby. Patawarin mo ko. Masyado akong naging seloso. Please"

Tila awang-awa si Kath kay Daniel pero hindi nya ito ipinahalata. Some things are running through her mind.

She needs to cool down for a bit. Kath looked at Daniel who is crying

"I think that we should need some space."

Nagulat naman si Daniel at agad na bumitaw sa yakap at hinarap si Kath

"Kath, wag ka namang ganyan. Alam m-mo namang hindi ko kayang w-wala kayo sa tabi ko diba? Please, not that. Please. Ayoko"

Naiyak naren si Kath dahil hindi nya alam kung anung sasabihin nya, pero kailangan nya paring maging matatag.

"Daniel naman. Lalo lang tayong nagkakasakitan kapag hindi malinaw ang lahat satin. May pangarap ka pa diba? Go and chase them. We'll be alright."

The both of them are crying

"I don't need that dreams. Kayo ang kailangan ko Kath. Kayo ang lakas ko. So please wag mo namang gawin 'to. Ang hirap Kath."

"Magtira ka naman para sa sarili mo." Tumgil si Kath sa pag iyak. "Hindi habang buhay saamin iikot ang mundo mo."

"No. No. I can do that. Kahit habang buhay pa kong nasa mundo niyo kaya ko. Kayang kaya ko."

"I want space." Madiin na pagkakasabi ni Kath.

"Ayoko! I won't let that happen! No!"

Dahil sa inis ni Kath. Hindi na nya alam ang mga pinagsasabi nya

"Hindi ka ba makaintindi? Tagalog yon diba? In-english ko pa nga sayo! Space! Hindi mo ba maintindihan! Hindi sa lahat ng oras makakasama mo kami! Muntik ng mawala sakin si Baby! And it hurts me so much thinking na baka maulit na naman 'to! Im scared! Natakot ako ng sobra nung nakakita ako ng dugo! Hindi habang buhay kailangan mo kaming alagaan! Tama na muna please! Tama na muna."

Daniel's POV:

"Hindi sa lahat ng oras makakasama mo kami!"

"Hindi habang buhay kailangan mo kaming alagaan!"

"Tama na muna please! Tama na muna."

Ang sakit. Sobrang sakit na tipong hinuhukay yung puso ko.

Sobrang nabigla ako sa mga sinabe saakin ni Kath. Ganun na ba ako nakakasakal? Parang itinataboy na nya ako. Parang  hindi naman nya ako kailangan