Is there a possibility for you to love me?

Chapter 4: I'm Sorry

Chapter 4

Ken . . .

Night came. Cold wind blows. It's one silent night. No stars nor moon.can be seen from the sky. I guess it'll rain? Strangers pass by me. I'm just right here 3 hours straight patiently waiting for him to come.

7pm na wala pa rin siya. . . not even his shadow was seen.

Baka busy lang siya

sabi ko sa sarili ko. Kinukumbinsing maging okay ako kahit hindi. Convincing myself to believe in something that maybe not true.

"Hindi ka ba sinipot ng gagong Ken?"--Allen. He came in like a mushroom. I looked at him.

Teka, hindi pa rin siya umuuwi? Ano.naman kayang ginagawa niya sa school?

"Oo eh. hahahaha pero okay lang. Sino ba naman ako sa kanya..... I'm nothing to him but a stranger. ." I looked at Allen and tried to smile. My tears then suddenly falls. Ba't ba ako nasasaktan? Masyado na yata akong O.A. tss. Dapat kasi di na akong umasa na darating siya eh. Sabi nga nila family and friends lang ang pinapansin niya. And I'm none of those to him.

Allen suddenly hugged me. He combs my hair with his fingers. Iyak nalang din ako.

"Shh. Malay mo nakalimutan o kaya tulad nung sa story may ginagawang project. Kaya tahan na okay? Sige ka sayang ang ganda mo. Smile na dali." -Sabi ni Allen.

Mabuti lang andito siya. Kundi,di ko na alam anong gagawin ko. Ang swerte ko to have Allen as one of my bestfriends.

I give him a sweet smile. Tapos nun napagdesisyonan na naming umuwi. Hinatid na ako Allen pauwi since almost the same lang yung way pauwi naming dalawa.

Drizzle starts to fall. Naku, di ako.nakadala ng payong. err. >_<

Tumakbo ako. Pinigilan ako ni Allen.

"Baliw ka na ba?! Mababasa na tayo!! Tara!" -Sabi ko.

tapos umiling-iling ang siya. Hinubad niya polo niya tapos binigay sa akin ilagay ko raw sa ulo ko pata di ako mabasa.

"Paano ka?"--sabi ko.

"I'll be fine. I'm superman remember?^^"--Allen

He holds my hand at naglakad kami.

"Huwag kang tumakbo,drizzle pa lang naman yan eh. Pag tumakbo ka mas lalo ka lang mababasa kasi you'll be able to catch raindrops which are suppostedly you won't be able to catch when you're running. "- sabi niya ng hindi nakatingin sa akin. May point din siya.

Ano ba yan, Holding hands while walking ulit kami >_< Smile lang ng smile si Allen. Nakakahawa siya. Napasmile nalang tuloy ako.

Patuloy kaming naglakad . . .

Then biglang lumakas ang buhos ng ulan. At pag sinuswerte kang ang layo pa ng pwede naming pagsilungan. To think of yun na pinakamalapit.

Tumakbo kami ni Allen ng mabilis. Nakaholding hands pa rin. Ayaw niya bumitaw eh. xD Pero since mahirap namang tumakbo nang nakaholding hands,kalaunan binitawan niya rin ako. Para kaming batang naghahabulan.nun. Di na namin namalayang andito na pala kami.

"Whew. That was cool. Parang mga bata lang tayo ah. Hahaha"- Seems like na-enjoy ni Allen yung pagtakbo.

"Oo nga eh. Ka-miss maging bata."-Ako

"Aaaachoooo~"--Allen

"Halaa. Nagkasipon ka na. Sana ikaw nalang gumamit ng polo mo."--Ako .

Nakakaguilty tong si Allen. :/

"Okay lang. basta para sa'yo^^ Tara,humhihina na yung ulan. Lakad na tayo. Malapit na naman yung sa inyo diba?"--Allen.

Jusmeee~ Ba't ang sweet ng bestfriend ko?

Lumakad na kami then nakarating na kami sa harap ng bahay namin.

Sinalubong kaming Kuya kong may dalang towel at medyo galit yata siya.  Patay O____O

"MILKY HWANG SORIANO!!! BAKIT NGAYON KA LANG?! " ---Kuya Dwayne

"S-sorry kuya kasi may hinintay lang akong kaibigan sa school tapos di dumating eh. Sorry talaga kuya"--sabi ko habang nakayuko. Katakot tong si Kuya eh.

"*sigh* O sya, eto towel. Wait, whose polo is that?"---Kuya

ay yung polo. >____< Wait,nasaan ba si Allen? Tumingala ako and searched for him.

"Hi Dwayne~"-Allen

Ayy andun pala. Di ba sya nakita ni Kuya?

"Oh allen. Nabasa ka rin ah. Dont tell me ikaw yung hinihintay ni Mikky? Ayeeee. Kayo ha."--Kuya. Hala. Switch Attitude?

"Hahaha. Hindi Dwayne no. Sinabayan ko lang yan. Mahirap na sa daan. Alam mo naman ngayon. Tsaka umulan pa." --Allen

"Ahh. I see. Sensya ka na ah. Dinamay ka pa ni Mikky. Lika pasok ka muna"-- Kuya

okay. nakalimutan yata nilang andito ako. -____-

"Ah hindi na. Hinihintay na rin ako.nina Mama eh. Sige bye."-- at yun nga umalis na si Allen.

Pumasok na rin kami sa loob ni Kuya. Nagpatuyo muna ako tapos kumain ng dinner then nagkulobg sa kwarto. I'm so tired.

Siguro nakalimutan niya kung sino.ako at saan yung school ko

I sadi to myself.

At hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.

***Kinabukasan

"Mikky! Good Morning!"--Keila

"Morning."  matamlay kong sabi.

"Anyare kahapon sis?"-Lynn

aish. Pinaalala na naman nila.

"Wala" then I passed by them. Sorry girls. Medyo bad mood ako eeh. :<

"You mean. .  . "-Kirssa

tumango ako. Ano ba yan. Naiiyak tuloy ulit ako.

"Aba'y loko yun ah!!!"-Keila sabay hampas sa table.

Hahay. Yan talaga siya. Ayaw niyang nasasaktan ako eh. Kaya lab ko si Keila eeh.

"Tama na. Punta nalang tayo sa canteen. Wala namang magbabago eh. And who am I to him naman diba? tch. " --Ako

at lumakad na nga kami papuntang canteen. Ikakain ko nalang 'to.

Dito kami kumakain sa usual table namin.

Eto position namin:

Keila--Lynn--Danikka--Kirssa

(Table)

Ako

No one dares to speak. Nagtataka kayo kung ba't nila ako pinapabayaan lang? Kasi they know after a while, mawawala din galit ko at pag nagsalita pa sila baka lalo lang akong mabwisit. Kaya ganun. That's me.

Habang kumakain, yung apat parang nakakita ng multo. Ano naman problema nila? Napatigil tiloy ako sa pagkain ng black forest. Tumayo ako tapos,

"Huyy ano ba----"

Di ko natapos ang sasabihin ko kasi biglang may yumakap sa akin mula sa likuran.

"I'm sorry." -???

------------------

Yaaan. updated hahaha. sipag ko.ano? xD inspired si author eh. Joke lang. Wala kasi akong magawa. hahahahaha.

Nagustuhan ba ang chap. na ito? If yes Vote and comment. If no, comment. xD labyuuu guyth <3

Pero if neutral lang. geh basa lang. hahahaha.