Psssst ! Pengeng Papel ! ♥ (ONE - SHOT)

Psst ! Pengeng Papel ! ♥

                                                Psst ! Pengeng Papel :')

                                                    A short story by :

                                                Crisha Mae S. Reyes

“Ashanti, pengeng one whole.”

“Sorry Camille, isa nalang eh.”

“Ay ganun ba? Hinid sige, okay lang. Kay Mikay nalang ako manghihingi baka meron pa sya.”

“Mikaelle bebe, may papel ka pa? Magsisimula na kasi yung test ni Ma’am Chemistry eh :< “

“Sorry bebe, may pangalan na eh.”

Ilang ulit pa akong sumubok manghingi sa mga blockmates ko pero wala talaga eh. Panay “Nanghingi lang din ako eh.” , “Sorry, ubos na.” , at “May pangalan na eh, try mo sa iba.” Lang ang nakukuha ko. Grabe naman? Sabay sabay talagang maubusan ng papel? -.-“ Kaasar naman to oh. <//3

Ang laki ng problema ko :( Wala akong mahanap ng papel :/ End of my world na ba? Ganito ang everyday routine ko. Papasok sa school, makikinig sa lecture ng prof, MANGHIHINGI NG PAPEL pag may quiz o long test. Since birth ata ganito nako :/ Nakasanayan na kasi eh.

Ay, ako nga pala si Lhexine Camille Castro; 17 years old at 1st year college student sa isang university sa Manila. Mabait, Makulit, Madaldal (SOBRA! SWEAR ) 3M’s nga kung tawagin at syempre, mawawala ba naman ang MAHILIG MANGHINGI NG PAPEL? Feeling ko nga naiinis na yung mga blockmates ko sakin dahil ginawa ko nang hobby ang paghingi ng papel sa kanila. Kaya siguro puro ganun nalang yung sagot nila kanina :(((( Napagod na ata sila sa kahihingi ko. Naku! Pag sila naman may kailangan, mas mabilis pa sa kidlat kung lumapit <//3 Kung di ko lang mahal tong mga to eh.

Oh well papel, ang daldal ko nanaman. Back to the ISHTORI <3

“Shit! Anong gagawin ko? Sino pa kayang may papel? Lahat na ata natanungan ko eh.” – Bulong ko sa sarili ko.

“Okay class, number your papers from 1 to 20 . We’ll be starting in a while. Let’s just wait for your classmates who went to the comfort room.”

“Halaaaaaaaa <//3 Ayan na. Magsisimula na yung test :< “

TINGIN SA KALIWA… <(0.0<)

TINGIN SA KANAN…. (>0.0)>

SILIP SA HARAP…….<(-.-<)

SILIP SA LIKOD……..(>-.-)>

“Ayun! Si Prince, may papel pa. Kaso… Kaso.. Si prince yun eh! Si Prince ! Shet >.< I’m doomed.”

Si Prince, crush ko since gradeschool. Oo, gradeschool pa. Lagi ko kasi siyang classmate eh. Lagi as in every year nalang classmate ko siya. Ang saya ko nga nung mag grade 6 kami, nagging seatmate ko kasi siya. Araw araw ko siyang nakakatabi, nakikita. Nung 3rd year high school, narealize ko na mahal ko na pala siya. Lakas ng tama ko sa lalakeng yun eh. Minsan tintanong ko siya kung ano yung iniwang assignment ng prof. namin kahit nakikinig naman ako dun at alam ko naman talaga kung ano yun. Para paraan lang din yan basta’t love ang usapan. Kaso, ang sungit sungit niyan </3 Hindi ka niya kakausapin hangga’t hindi school related ang pakay mo sakanya. Ewan ko lang sa iba kung ganun din sya sa iba pero .. Eh ewan .