One teaspoon of love

C h a p t e r 10

Kix's POV

Siguro tama nga sila. Manlolo ako. Niloko ko si Miku. Pero wala akong magagawa. Matagal na akong engaged kay Riri. I know you're wondering who is she. She's the heiress of the company which is about to merge with ours.

Yes, an arranged marriage. Matagal na tong sinabi ni Dad sakin. Bata pa lang ako pinagkasundo na kami and  have no choice. Nag iisang anak na lalaki lang ako. Isa pa, malapit nang malugmok sa sahig ang company namin that's why I need to do this.Damn life. I have to choice but to accept that.

Actually, marami sila. Si Mich, si Kristine at Chi. Oo, chickboy ako. Wala eh, lapitin talaga ako ng mga girls. Nasanay na ako dahil kahit magmahal ako kay Riri pa rin ang bagsak ko. Maituturing kong laro ang lahat ng relasyon ko sa kanila maliban kay miku.

Hindi ko siya minahal pero naging magaan ang loob ko sa kanya. Hindi ko siya mahal pero importante siya sakin. Hindi ko siya mahal pero nirerespeto ko siya. Sa lahat ng naging babae ko siya lang ata ang hindi ko binastos at ginalaw. Pero may puso din ako. At least nagsorry ako sa kanya.

After all, I still care for her. Alam ko namang nalilito lang siya sa nararamdaman niya. When I'm with her she always talk about her bestfriend. Geez, they even had sex. They're really inlove. Nagmumukha tuloy akong malaking harang sa kanila.

I hurt her. And she did the same thing. She hurt me nung nalaman kong buntis siya at si Dyo ang ama. I don't know but I feel betrayed. Pero sa tingin ko tama lang iyon. Patas lang kami. Sinaktan namin ang isa't isa.

"Your house is cute. Can i stay here?" I kid around but he gave me serious face. Tch, this guy doesn't really know how to take a joke.

"Direstuhin mo na ko Kix" he stood up infront of me. Kinuha ko ang papel kung saan nakasulat ang address ni Miku at inilapag ito sa mesa.

"Her address. She's important to me so take care of her" I said. I stood up and leave his house quietly. He needs to hurry. Siguradong aalis dun si Miku dahil nalaman kong doon siya nakatira.

I wish them luck. Dapat silang maging masaya dahil nagpaubaya na ako at ayokong masayang yon. Kung ako lang ang masusunod, ako ang gaganap na ama sa bata. But I think that's impossible. Business is really a  serious thing. This is reality. What a sad ending for me.

Dyo's POV

Kanina pa ako nakaupo sa sofa habang nakatingin sa papel na iniwan ni Kix. Pupuntahan ko ba siya?

Pag pumunta ba ako, kakausapin niya ako o ipagtatabuyan lang? Pag pumunta ba ako magkakaayos na kami o mas lalong lalaki ang problemang ito?

It's been two weeks but I feel like it's already 1 year. I'm missing her. I miss her voice, her scent-- everything about her. Mahal ko si Miku. Mahal na mahal. Pero di ko alam kung ganoon din ang nararamdaman niya sa akin.

Di ko alam kung anong kalagayan niya. Chineck ko ang bank account niya pero ni piso walang nabawas.

Andaming tumatakbo sa isipan ko. Di ako makapagpasya ng maayos. I ended up dialing Prue's number.

**

"Eh ano pang ginagawa mo Dyo! Puntahan mo na siya!" medyo naiinis na sabi ni Prue habang binabasa yung address.

Binatukan niya ako nung hindi ko siya sinagot "Ano ba! Tatanga ka nalang jan?"