The Little Espinosa ft. Magcon

29

Matthew trapt hem weg. Ik ren op 01 af en sla hem met een pistool tegen zijn hoofd aan. Ik geef hem nog een trap in zijn maag en hij is bewusteloos. Ik ga voor Matthew staan. "Waarom werk je nou niet mee, je mag al blij zijn dat je dat ongeluk hebt overleefd." zegt hij. Ik richt op zijn been en schiet. "02 en 03 grijp het meisje!" roept hij. 02 heeft een mes en 03 heeft niks. Oké dan, eerst 02 dus. Wanneer ik in zijn been wil schieten vliegt het pistool uit me handen. 03 trapte hem uit me handen. Ik duw Matthwmew naar achteren, waardoor hij op de grond valt.

POV Matthew
Het boeit me niet als ik gewond raak, ik wil Lynn helpen. Ik raap een metalen ding op van de grond en sta op. Lynn is druk in gevecht met 03 daardoor heeft ze niet door dat 02 achter haar staat met een mes. Ik ren naar hem toe en sla hem met het metalen ding. Hij valt bewusteloos neer. "Matthew buk." zegt Lynn. Ik buk en ze duwt 02 over me heen. Ja die is nu zeker bewusteloos.

POV Lynn
"Matthew Lee Espinosa, dit is niet een game, we spelen nu geen Call Of Duty of een boks spel, dit is nu, in het echt." zeg ik tegen Matt. Hij staat met zijn mond open. "Je herinnerd me weer." zegt hij. "Ja, dit deed me denken aan hoe vaak we zulke games speelden." zeg ik. Hij knuffelt me. "Maar serieus doe dat nooit meer, je kon gewond raken." zeg ik terwijl ik hem terug knuffel. De politie komt binnen. "Freeze!" roepen ze. "Dat is wel een beetje laat." zeg ik terwijl ik naar de vijf mensen op de grond wijs. Ze arresteren ze en nemen de pistolen en  het mes ook mee.

"Wie waren dat?" vraagt Aaron. "Aaron, als ik dat eens wist dan ben ik een unicorn." zeg ik. "Dat ben je toch ook?" vraagt Hayes. "Ja, maar ik heb geen idee wie dat waren." zeg ik. "Ik heb muffins!" roep ik zodra ik muffins in me handen heb. Direct komt Shawn aan rennen. "Muffins!" roept hij hyper. "Ook hallo." zeg ik. "Ik ga zorgen dat Lynn me weer herinnerd en we nemen de muffins mee!" roept Shawn terwijl hij me meetrekt naar zijn kamer. Ik zet de muffins op het bureau en ga op zijn bed zitten. Hij pakt zijn gitaar en komt naast me zitten. "Weet je nog toen ik een liedje over jou schreef en toen voor je zong?" vraagt hij. Ik schud mijn hoofd en kijk verdrietig weg. Hij tilt mijn kin omhoog. "Hey, het geeft niet, jij kan er niks aan doen." zegt hij. Ik knik en hij begint met spelen. Wanneer ik het herken zing ik mee. A Little Too Much gaat over mij. Ik dacht dat ik toen ik alleen was en dat niemand om me gaf. Op dat moment had ik een dipje. Shawn kijkt me lachend aan. Hij legt zijn gitaar weg en komt weer zitten.