KUŞADASI 11.07.2017
Serkan;
Canımın içi,12 ayımı güzelleştiren insan...şimdi dönüp bakıyorum da ne çok şey yaşamışız.acısıyla tatlısıyla koskoca 1 yıl..sevdim sevildim hem de çok.Pek çok kez ayrıldık birbirimizi üzdük,kırdık ama hep sevgimiz galipti.Bu süreçte sen de hatalar yaptın ben de yaptım.haklı ya da haksız suçlu ya da suçsuz aramıyorum.Ben çok güzel günler yaşadım seninle.umarım sen de içinden şuan kesinlikle diyorsundur. Fakat son kavgalarımız bizim sevgimizin boyutunu çoktan yıkıp geçmiş bile...ilk defa gözlerindeki kini,nefreti,öfkeyi gördüm.ilk defa beni kovuşunu gördüm.benimle mutlu olmadığını gördüm..3 gündür aynı evin içinde birbirimize nasıl yabancılaştığımızı gördüm.Serkan,nefes alamıyorum.Bu evde misafir bile değilim.Huzursuzum,mutsuzum,üzgünüm...sence de ayrılık vakti çoktan gelip geçmedi mi ? bu tatili birbirimize daha fazla zehir etmeyelim.ben gidiyorum Serkan.aslında benim annemle o gün istanbula dönmem lazımdı.yanlış yaptım.her zamanki gibi...duygularım ilk defa beni bu kadar çok ele geçirdi.buna izin vermemeliydim.özür dilerim.aynı evin içindeyken böyle mutsuz huzursuz senin yanında kalamam.belki de haklıydın.Arzu'nun bi benzeriyimdir.ama bu ben değilim.kişiliğimi kaybettim.toparlanmam lazım.kimliğimi bulmam lazım.içimdeki ateşi söndürmem lazım.umarım beni anlayabiliyorsundur.kendine güzel davran müzisyen..beni de hep güzel hatırla olur mu ? şimdi yaptığım hatalardan dolayı senden özür dilemeyi kendime borç bilirim.ÖZÜR DİLERİM ve her sey için TEŞEKKÜR EDERİM...
HOŞÇA KAL
İSTANBUL 01.08.2017
Az önce ona giderken veremediğim ve defterimin arasına iliştirdiğim mektubu buldum.onun benim yüzüme söylediği şeylerin yazıya dökülmüş halini...benim yazmaya bile cesaretimin olmadığı şeyleri o nasıl oldu da beni karşısına alıp yüzüme gözünü bile kırpmadan söyleyebildi ? aslında o, bu ilişkinin hep dobra olanıydı.dobra ve ukala...onu ilk gördüğüm günü hatırlıyorum da....
İSTANBUL 16.05.2016
Her zamanki gibi o gün spordan çıkmış hafif terli spor salonunun cafesinde sigaramı içiyordum. Sonra cafenin ortaklarından olan Can birazdan canlı müziğin başlayacağını ve kalmam gerektiğini söyledi bir bardak vodka uzattı..Vodkamı yudumlarken arkadaşım Arda aradı bir şeyler yapalım dedi. Ben de onu oraya davet ettim.(Arda benim Marmaristen 7-8 yıllık arkadaşım) Geldi..oturup müzik dinleyip şarkılara eşlik ettik.Birkaç insanla tanıştık. Alkolün de etkisiyle kendimi Zeynep Casali'nin şarkısı duvarı söylerken buldum.Sonra ondan istek parçada bulundum ve kendileri beni umursamadı ben de ortaya abi de beni takmadı dedim sanıyorum ki duydu ama yüzü çok tepkisiz ve donuktu sanki bir an önce eve gitmek istiyordu.Enteresan bir kişilik dedim içimden...
Aradan günler geçti okullar kapanınca ben orda çalışmaya başladım..Bir sabah ansızın çıkageldi ve bana ''güzelim bi çay verir misin''? dedi.İçimden o akşamki adam dedim, ne ismini biliyordum ne de başka bir şey..ve sonra yine ortadan kayboluyordu.Bir akşam annesi, babası ve 3 yaşındaki oğluyla cafeye girdi..Tekrar çay istedi benden.Heyecanlandım.Ancak çocuğu görünce aa evliymiş sanırım dedim içimden ve çaylarını koyup masalarına servis ettim.Hoşgeldiniz dedim ailesine.İsmini o gece öğrendim Eda'dan (Can'ınkardeşi aynı zamanda arkadaşım),adı Serkan'dı.Daha sonra her gün belli saatlerde kafeye gelmeye başladı..Her zamanki masasına oturup çay içiyordu.Bir gece uzun uzun oturup benimle konuştu dertleşti...ne duygusal bir insan diye düşündüm.Yaşadıkları kulağa çok ağır geliyordu.Evliliği biraz bizimkilerin evliliğine benziyordu.O yüzden çok etkilendim sanırım.Ve bu 13 yıllık evlilik ona 2 kalp krizi,3 standa mal olmuş..Onun için üzüldüm ve kim bilir belki bu yüzden sarılmak istedim ama yapmadım, yapamadım.Aramızdaki resmiyet işim gereği Serkan bey olarak devam etti.Öyle devam etmesi gerekiyordu...Bi akşam işten dolayı çok yorulduğumdan içerdeki masaya kafamı koyup dinleniyordum bi anda facebookuma bildirim geldi..Arkadaşlık isteği ve bir mesaj...Serkan beni eklemiş ve mesaj yazmıştı, şaşırdım ve genç avcısı olduğunu düşündüm istemsizce..Resmiyetimi koruyarak yanıtladım.Ertesi sabah kendimi onunla kahvaltı ederken buldum.Anlamsızca çok eğleniyordum onunla ama benden büyük olduğu kaçınlmaz bir gerçekti.Bizim cafede Cuma ve cumartesi geceleri çalmaya başladı.Kendisi benim gözümde belki de en iyi akordeon çalan müzisyendi.Hayranlıkla dinliyordum onu...Her sabah gelsin diye yolunu gözlerken buldum kendimi.Bir gün kafede yalnızım ve işler çok yoğun o anda çıkageldi.Girdi mutfağa,sıyırdı kolları bi baktım bulaşık yıkıyor..Sonra yemek yapmaya başladı, tavuk soteyi de ne kadar lezzetli yaptığını o gün öğrenmiş oldum..Oturduk afiyetle yedik.Bir an düşündüm biriyle yemek yemek,çay içmek bu kadar anlamlı olabilirdi.İşten sıkıldığım bir akşam beni alıp kaçırdı ve tam dağ yolunda bana açıldı..Hislerini, aramızdaki yaş farkını her şeyi düşündüğünü, bütün matematiksel hesapları yaptığını ama bunların hepsine değer olduğumu söyledi..Onu üzülerek reddettim.Çünkü ben genç bir kız olarak 36 yaşındaki,evlenip boşanmış ve çocuklu bir adamla olmayacak kadar kendimi akıllı zannediyordum..Bir gün yine onu beklerken onun arabasını gördüm,kafenin önüne park etti.İçinden o çıkacak diye bekledim ama içindekiler 2 adam (biri çok yakın arkadaşı diğerini tanımıyorum) bir de oğluydu.Serkan nerde diye sordum.Gece kalp krizi geçirmiş..Marmara eğitim araştırmada yattığını söylediler.Bi an gözlerim doldu.Annemi aradım (o da o hastanede çalışıyordu) Canla bana görüşme ayarladı ve gittik yanına..Onu görünce çook mutlu oldum.Sarılmak öpmek elini tutmak istedim ama yapamadım.Annem,Serkan ve Can'dan hatta kendimden bile duygularımı gizliyordum.Bir gün sonra hastaneden çıktı ve direk yanıma,cafeye geldi.Görür görmez sarıldım ona.Ve aslında hikayemiz tam da o gün başladı.Evet kendimi akıllı zannediyordum.Ama değilmişim.Aşkın ne yaşı ne de zamanı varmış.1 aydır tanıdığım bir adamla (1 ay diyorum çünkü tam olarak ilişkimiz temmuzda başladı) Akçaya ve sonrasında Kuşadasına gidecek kadar kafayı yemiş olmalıydım.
