Zaman... Yeni nesil zaman... Yeni nesil insanlar yeni nesil zalimlerin, menfaatçilerin, yalancıların,
zamanı ... Kıyıda köşede kalmış birkaç gerçek arkadaş size nasip olmuşsa kaybetmemeli...
Hani kardeş gibi can gibi sıradanlaşmamış yürekten gelen kendinden öte görülen. Varsa bulunmuşsa vazgeçilmemeli. Esma çok şanslıydı en iyi arkadaşıyla aynı evde doğdu abisiyle her şeyiyle anne ve babasının ölümünden sonra sahip olduğu tek aile ile . Amcasına karşı güçlü durabilmesi hep onun sayesinde o kadar dik duruyor ki çevredeki insanların eğilip büküldüğü korktuğu amcası bile abisini eğemedi. Bazen kızgın bakışlarının altındaki hayranlığı farkediyorlardı. Kendi oğlunda görmek istediği kendinden emin güçlü kişiliğe sahipti Efe.
Efe anne ve babasının geçirdiği trafik kazasından sonra Esma'ya kol kanat gerdi anne ve baba oldu son zamanlarda biraz sıkıntılı biraz sinirli sanki nedenini anlamıyordu.Tabi Efe bu her şeyi söyler mi az ömür çürütsün merak ettirsin.Yine gece bitti yine sabah oldu.Ve sabah sabah yine onu uykudan kaldırma sefası uyandırması gerekiyor kalkması işe gitmesi gerekiyor:
-Abi abi Efe Efe Efe kalkar mısın? bir sabah da bu kadar zorlama
Efe:
- Günaydın dedi. (Sabah sabah o tatlı gülüşünü çok seviyorum) Kahvaltıyı hazırladın mı bari güzeller güzeli Esma
-Oooo sana dünden söz verdim kızartmaları bile yaptım. Her ne kadar çok da hoşuma gitmiyorsa da
-Yerken öyle demiyorsun ama
-Mutfağı temizlerken sen temizlemiyorsun ben temizliyorum Efe unutma. Haydi sen kalk Günaydın ol artık öğleden sonra benimsin unutma.
-Tamam tamam sen Yeri ayarla bana haber ver merak etme.
Güzel bir kahvaltıdan sonra Efe'yi yolladı oda eve bir çeki düzen verip okuluna gittim Öğleden sonra abisiyle vakit geçirecekler her şey bahane niye canın sıkıldığını anlaması gerekiyor biraz ağzına aramalıydı konuşturmalıydı. Ama önce öğlen Defne ile beraber vakit geçirecek öğle yemeğini O'nunla beraber yemek yiyecekti. Anlatacak harika şeyler varmış bu kız onu deli edecek Allah bilir ne karıştırıyor yine.
- Defne hadi artık acıkmadın mı?
- Tamam boşver kız ne yemek yiyeceğiz Ama gel sana harika şeyler anlatacağım.
- Kusura bakma ben çok acıktım bir şeyler yemezsem ölürüm
- Tamam giderken konuşuruz. Sen bana lazımsın bak şimdi ölme beni bi dinle beğenmezsen ölürsün izin veriyorum...
- Ne oldu Söyle bakalım bu harika şey neymiş?
- Abim geliyormuş kız haber vermiş beni karşılayın diye güya sürpriz yapacak benden kaçar mı hiç.
-Senin abin zaten burada değil miydi bi yere mi gitmişti ki gelsin?
-Ooo sen uyu yavrum benim iki abim var ve sıkı dur Poyraz abim harikadır onu çok seviyorum ama uzun süredir yurt dışındaydı sonunda geliyor göndermiyeceğim artık gör bak gidemez o artık. Bir de seninle evlendirirsek var ya süper olur ....
- O sağol ya başka derdin?
-Öyle deme Esma abimi bi tanı gör ufff !..
-Harun abin içinde Suna'ya öylemi dedin. Yazık Suna'ya
-Haydaaaa sanki onları ben evlendirdim. Kız bi duydum evleniyorlar. Haberim olsaydı abim soğuk ruhsuzun teki evlenme demez miydim? Ama Poyraz abim öylemi (biraz durdu) tamam az biraz oda soğuktur ama halden anlar. Kırmaz, kırdırmaz... Ya hangi erkek benim gibi olabilir ki biliyorum sen benim erkek versiyonu mu arıyorsun da bulamazsın tatlım ben dünyanın 9. harikasıyım. Yok benden bi tane daha. Tatlı tatlı gülmeye başladı bu kızı seviyordu gerçekten hayatının 2. Neşesi birincisi abisi tabi ne kadarda benziyorlar.
-Hadi hadi açım ben çenenle doymak istemiyorum. Daha eve gidip hazırlanacağım abimle işim var.
-Hadiya ben tüm gün beraber takılırız hatta bize gideriz diyordum.
-Süpermiş ama hamama gitmek daha uygun olur size sonra gideriz.Tövbe tövbe görücüye çıkaracak beni durduk yere bende seni abimle evlendireyim iki deli beraber takılırsınız olur mu ?
- Ooooff ya bi tanış ama nolur sanki.
Anlaşıldı bu gün bitmeyecek. Bide Efe ile uğraşacaktı daha.
"Ahh Efe ahh bi öğrensem ne sorunun var sen beni hep dinlersin ama anlatmaya gelince yok anlatma sen abisin ama ben kardeş değilim dimi uff Efe..."
-Tamam abi 10 dakikaya oradayım merak etme bana bir araba alırsan hooop yanında olurum ama şimdi yolu otobüs seçiyor onunla geze geze geliyorum.
-Tamam şu ara sıkıntılarım var bi halledeyim ilk iş olsun söz.Durağın karşısındaki kafedeyim.
"Tamam yaklaştım bende.
Defne işte öyle ha deyince ayrılamıyorsun sonra çıkar oda gelir Efe sinirden deli olurdu onu yapma Defne kendine gel Defne yan yana hiç çekilmiyorlar yaDefne'den biraz erken ayrılsaydı onu böyle bekletmezdi. Kendi kendine söylene söylene kafe ye doğru yürüdü. "Evet geldik ama kafedeki kalabalık ne ki abim anlatmazda bizi ilgilendirmez der hemen. Acaba nerde bi arasammı ki...Bi dakika yerde biri yatıyor sanki bu ....
-ABİİİİ...Ne oldu burda abim neden yerde ne oldu burada Allah aşkına söyleyin.....
-Esma dur...Dinle...
-Tamam abi yorma kendini deyip çevredekilere bağırdı:
"Ambulans çağırdınız mı?Efe'nin karnına bastıran Sinan "sakin ol çağırdık" dedi baktım elindeki havlumuydu kanmıydı o öyle bakarken abisi yüzünü kendisine çevirdi :
-Esma unutma bak Poyraz Çetin...Hemen ara ....Poyraz Çetin...Efe sustu niye sustu..
-Abi susma konuş abi dayan nolur lütfen beni bırakma....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deli Sevda
Non-FictionEfe'nin ölümünden sonra yalnız kaldığını sanıyordu yalnız ve korumasız .....Abisinden kalan farklı bir mirasla ölümünden sonra bile abisinin kendisini koruduğunu anladı.Ondan geriye kalan canı pahasına kardeşini koruyacak arkadaşıydı .....