Habang nag-eexam.
Shittt! eto na ang pinaka ayaw ko sa lahat e.
Exam. Exam. Exam.
Kahit ano naman ang gawin ko di ako papasa dito, kahit anong review ko mababa paden ako sa tingin nila kaya para saan pa?
lumabas ng room si sir dahil biglang tumunog ang cellphone niya, may tumawag siguro sakanya na urgent.
Tinignan ko ang orasan. 5 minutes nalang magtatime na. 5 minutes nalang pero wala pa sa kalahati ang sagot ko. 2nd Quarter na pero babagsak nanaman ba ako? hays.
8:57...
8:58....
8:59...
9:00..
KRING... KRING (Nagring na ang bell)
Nag ring na ang bell, ibisabihin tapos na. tapos na ang exam. ang ibigsabihin babagsak nanaman ako! patay nanaman ako kay mama hays!
Habang seryoso pa ang lahat, at saktong pumasok na ang sir namin.
biglang may bumuhos sa itaas. Biglang may nagbukas ng shower (Para siyang shower para kapag may apoy bubuksan nalang yun para maagapan kaagad) Para kaming naliligo sa ulan dahil lahat kami ay sobrang saya, dahil lahat ng test paper namin ay basang basa na. miski kami ay basang basa na.
At dahil sa sobrang saya. Lahat kami ay nagtatalonan. Oo, ang saya namin dahil hindi na kami magtetest. Woooo!
Dito na magsisimula ang buhay namin sa paaralan na ito.
YOU ARE READING
UNIVERSITY
FanfictionPaaralan? Ano nga ba iyon para sayo? Kung para sa mga guro ang paaralan ay stress. Sa mga estudyante naman para sakanila ang paaralan ay pangalawa nilang tahanan. Bakit nga ba naten kailngan mag-aral? Para saan ba ang pag aaral? Binabayaran ba naten...
