♡♥ Best Friends ♥♡ (Complete) (Editing)

Chapter 1: The day we met

(Now playing Outro: Wings By - 방탄소년단 (BTS) for better reading po, play niyo po yung song, kung gusto niyo po, Thank you!)

Suzanne's POV

Grade 7 na ako ngayon, at ikukwento ko sainyo kung kailan kami nagkakilala ni Princess.

Mag aapat na taon na kaming mag kaibigan.

3 years ago...

First day of school namin ngayon at Grade 4 na ako.

At nakita ko yung kaibigan kong si Alex.

Magkaklase pala kami!

At tumabi na ako sakanya.

After non nakita ko pumasok na yung iba kong mga kaklase, yung iba naman sakanila kilala ko, pero may isang nakakuha ng attention ko.

Siya si Princess, feeling ko nga maarte siya, feeling ko din hindi ako yung type niyang mga kaibigan.

Pero alam naman natin na hindi natin maiiwasan mang-husga diba? Mag sabi kayo ng totoo.

After 1 week...

Nag lalaro lang sila ng nanay at tatay.

(A/N: Nakalimutan ko kung ano ba nilalaro nila noon, pero feeling ko nanay, tatay yun >.<)

Since gusto ko rin maglaro sumali kami ni Alex.

"Pwede ba kami makilaro sainyo?" Tanong ko at nag nod sila.

At ayun nag laro kami.

She's not that bad after all.

Actually mabait talaga siya.

Simula non naging mag kaibigan na kami.

Habang tumatagal mas nagiging close kami.

End...

So yun nga yung nangyari.

At sumila ng mag Grade 5 kami, hindi na kami naging mag kaklase ulit. :'(

Pero hindi naman non pinigilan ang pag kakaibigan namin.

Lagi kaming nagkikita kapag lunch at recess.

And twice na kaming nagkagusto sa iisang lalaki, pero that never broke our friendship, never kami nagka selosan dahil lang don.

Hindi rin naman maiiwasan ang tampuhan diba?

Pero siguro mga 1 o 2 times lang kami nagka tampuhan as in.

At kung nasasaktan siya dahil sa ka M.U niya, doble naman yung sakit na nararamdaman ko.

Diba totoo naman? Ganoon tayo sa mga kaibigan natin?

And she is also their kapag kailangan ko ng karamay pag umiiyak ako.

Meron mang mga times na wala siya pero ok lang, maybe she also needs some time for herself.

Kasi hindi naman palagi mag kakaroon ng oras ang isang tao, malay mo busy sa pag aaral niya.

I understand naman, kaya ok lang.

*Pakibasa po*

A/N: Annyeonghaseyo my readers! Sa mga next chapter ko itutuloy yung Grade 5, 6, and 7 so sana magustohan niyo, this is really based on a true story, hindi pa ako sure kung may made up akong gagawin, pero sana magustohan niyo, and mawawala po ako for a while dahil mawawalan po ako ng internet, so sana makapaghintay kau, salamat po!
Saranghae!