Ne biliyim işte ya. Tenefüs aralarında camın önüne toplanıp birbirimizle dalga geçebilceğimiz bi arkadaş grubumuz asla olmayacak mesela. Ya da camı bi kırdığında tüm sınıf bilmiyoruz deyip suçu kendi üzerine almayacak. Asla ''Elzeyşevcan Forever'' gibi bi grup adımız olmayacak. Olmasında ama ben derslerde yanımda Zey'i önümde Elif'le Can'ı göremicem. Birilerine salak salak lakap takamıcaz. 10 santim desem ben sınıfta kimse gülmeyecek. Ama burda 10 santim desem yerlere kapaklanıyoz. Mesele asla bi tane daha esmer salak adı onur olan bi arkadaşım olmayacak. Saçıyla yüzünün yarısını kapatan, saçlarını örüp açtıktan sonra sağa sola savuran, derste bi espriye 10 dakika gülebilen, her şeyi yanlış anlayan, ikizi olan,''Allah kahretsin yine çok yakışıklıyım'' diye havaya giren, hiçbir derste susmayıp gevezelik yapan, halaya heyla diyen, o öyle dediğinde hep beraber gülen, ne kadar kavga etsekte hiç bir zmaan kardeşini satmayan, hep birlikte olan, bi suçu hep beraber üstlenen, hoca kızdığında her zaman ''Hocam ben naptım'' diyen, kolay atarlanıp çabuk sakinleşebilen, bi derdimiz olduğunda çözemese bile son dakikaya kadar yanında olan, disipline gittiğimizde bizim ne suçumuz var demek yerine anca beraber kanca beraber diyen, çoraplarına isimlerini yazan,ders boş olduğu zaman hocanın teki içeri girdiğinde susup kapıyı kapattığı anda konuşmaya başlayan, biri çikolata veya cips çıkardığında ''vaaaay kanka zenginsin'' diye yanına gidip yiyen arkadaşlarımız olmıcak bi daha. Bi daha belki hep birlikte olamayacağız biz. Tekrar bi araya gelemeyeceğiz. Ben özlerim ki herkesi çok özlerim.
Bu yüzden yanınızda arkadaşınız varsa bence kıymetini bilin. Çünkü onlar her zaman yanında olurlar ve bi daha böyle arkadaşlar bulmak çok zordur.
