KAFE AİLE

1.BÖLÜM

Zor bir hayata gözlerini açmıştı minik kız. Ama bu hayat ona daha başından zehir olmuştu. Annesi onu bir camiye bıraktı. Sabah namazı vaktine kadar ağladı bebek. İmam gelip susturunca ise mosmordu yüzü. Nur tanesi gibi bir bebekti. İmam etrafına bakındı ama ailesini bulamadı.

Ezanı okuduktan sonra birde çocuğa isim ezanı okudu. İsmini ise Melek koydu. Kızı alıp polise gitti. Annesi bulundu ama imam bu kadın ve ailesini tanıyordu. Bu aile yardıma muhtaçtı. Bu nedenle kızı bırakmışlardı.

İmamın yüreği dayanamadı ve o sübyanı nüfusuna uzun uğraşlar sonu aldı. Zaten eşiyle bir bebekleri vardı. Onları süt kardeş yaptılar. Artık bir bebekleri daha vardı. Eşi yani Mukaddes hanım bebeği kendi bebeğinden ayırmadı.

Bir gün bir arkadaşlarına ziyarete giderken çocukları komşuya bıraktılar. Ama çocukları geri almaya dönemediler. Bir kaza oldu ve öldüler. Çocuklar yetimhaneye verildi. Çok geçmeden Melike evlat edinildi. Melek ise kendini iyice soyutladı. Diğer kızlarla anlaşamazdı.

On iki yaşında bir aile onu evlat edinince eşyalarını topladı ve gitti. Aile onu çok sevmişti. Melek'de onları. Hatta bir ablası bile olmuştu. Kübra ve Melek çok iyi anlaştılar.

Yıllar çok çabuk geçti ve ablası evlendi. Ailesi onuda başka biri ile evlendirmek istediler. İki sene beklediler. İki sene sonra Melek'in yirminci yaş gününde ona bu haberi verip Arif ile tanıştırdılar. Arif zaten Melek'i tanıyordu. Bu konuyu ailesi ile paylaşınca iki sene beklemesini söylediler.

Düğünden önce herşey yolunda gitti. Bir sene sevgili kaldıktan sonra evlenme teklifi etti Arif. Melek kabul edince ise hemen işlemler başlatıldı.

Düğünden sonra ilk hafta harika geçti. Ama bir gece Melek uyandığında tuvalet lambası açıktı. Kapıyı tıklattı. Ses gelmeyince endişelendi. İçeri girince Arif'in elindeki şeyin ne olduğunu anlamaya çalıştı. Sandığı şey olmaması için çok dua etti ama Arif kendinde değildi ve Melek'i dövmeye başladı.

Melek yere yığılınca odaya gitti. Sabah kalktığında ise ilk işi acil servisi aramak oldu. Melek kanlar içinde yerde yatıyordu. Tişörtüne bakınca telefon yere düştü. Oysa Arif akşam geç yattığı için Melek ona müjdesini verememişti. Ama Arif hamilelik testini görünce bağırmaya başladı. Ambulans gelip hemen müdahale etti.

Arif hep yanında oldu. Melek yoğun bakıma alındı. Arif ise sorguya.

"Melek uyanacak mı?"

"Bilmem. Ama uyansa iyi olur. Yoksa seni direk hapse yollarız."

"Peki onu ne zaman görebilirim?"

"Uyanınca anlarız. Şimdi bize ne olduğunu anlat. Banyoda birşey bulduk bu sana mı ait."

"Evet."

"Birde bunu bulduk. Sanırız eşin hamile ve sana süpriz yapacaktı ama sen bunu alırken içeri girdi. Değil mi?"

"Evet."

"Alın bunu kelepçeyi takın karısının yanına götürün."

Arif alındı ve eşinin yanına gitti. Eşi normal odaya alınmıştı. Eşini görünce ağlamak istedi. Kolları, yüzü ve bacaklarında morarıklar ve çok sayıda yara.

Yanına gitti ve saçını okşadı. Bir iki damla yaş aktı gözünden. Ve ağlamaya başladı. Bu sırada Melek uyandı.

" Arif sen misin?"

"Beni göremiyor musun?"

"Hayır. Hiçbirşey göremiyorum! Arif birşey göremiyorum!"

"Sakin ol birşey yok ben buradayım. Doktoru çağırır mısın?"

"Tabi."

Adam çıktı ve doktor buldu.

"Çok özür dilerim... Ben kendimde değildim... Belki böyle devam ederiz sandım."

"Ağlama lütfen. Herkes hata yapar büyük ve ya küçük. Ama önemli olan bundan ders çıkarmak. Şimdi senden birşey rica etsem? Git ve tedavi gör."

Doktor girdi. Melek'e yaklaştı ve kontrolünü yaptı. Arif'e dönünce ise Arif kıpkırmızı olmuştu.

"Malesef. Eşiniz artık göremeyebilir."

"Peki görmesi için ne yapabiliriz?"

"Hiçbirşey."

Doktor çıktı. Poliste Arif'i çıkarıp arkadaşına teslim etti. Melek'in sorgusu alınınca ise Arif'in kelepçeleri çıktı. Çünkü Melek ondan şikayetçi olmadı.

Melek taburcu olana kadar orada yatıp kalktılar. Melek taburcu olunca tüm yaraları iyileşmiş sadece bir iki morluk kalmıştı. Ama hala göremiyordu.

Eve girince Melek' i koltuğa oturtup dışarı çıktı Arif. Ona bir sopa almıştı. Bu onun dışarı çıkmasına yardımcı olacaktı...

Selam.
Hikayeyi beğendiyseniz lütfen oylayın ve yorumlarınızı esirgemeyin her tür yoruma açığım. Kendinize iyi bakın görüşmek üzere. Bye.