unforgettable love

chapter 7:

Sa SMENT

Hera's p.o.v

Bakit ba ako napasubo sa ganitong problema

"Hera andito na tayo ayosin mo na ang sarili mo"sabi ni kuya hinawakan ko naman ang braso nya na nakhawak sa manobela

"Kuya pwede pa ba ako mag back out sige na"nag puppy eyes ako at nag papa cute nung bata kasi kami konting ganto ko lang at konting iyak bumubigay na pero di nya ko tinignan at sumagot lang sakin Ng hindi
Kaya wala na kong nagawa lumabas sya sa kotse at pinag buksan ako ng pinto halos laat ng staff ay nakatingin sakin naka blue dress ako na may jacket na white ako(tag lamig kasi ngayon dito sa korea) at naka high heels ako na white din at naka straight ang buhok awak ni kuya ang kamay ko at pumasok na kami sa loob ng SMENT ng biglangmay  tumawag kay oppa

"Ceo kailangan po kayo ngayon sa meeting area"sabi nung alaking naka salamin Tinignan naman ako ni kuya at sinabing

"Alam mo naman diba yung office ko"kaya tumango ako bilang pag sang ayon

"Sige mauna kana dun"diko naman first time makapunta dito kaya alam ko na kung saan ang office nya sumakay na ako sa elevator at pinindot ang floor ko mga ilang segundo rin ng biglang

(Dougdh)napaupo ako sa lakas ng impact ng elevator

"Aray"tinignan ko yung paa ko at sunubokang tumayo pero ang sakit kaya tinignan ko yung number kong nasaan akong floor 6, 12 floor pa ang offuce ni kuya pero di nagalaw yung pwesto ng number kaya   sumigaw ako ng sumigaw kasi natatakot na ko

"hello may tao ba dyaan tulong tulongan nyo ko*sob* naistock ako tulong*sob*"😭iyak na ko ng iyak kasi wala pa ring sumasagot sakin "tulongn *sob*nyo ko paki*sob*usap" nagulat ako ng bigla akong marinig na nag salita

"HERA NARIRINIG MO BA KO"sigaw ng nasa labas

"Oo *sob*tu *sob*longan*sob* mo ko*sob* baek*sob*😭"Patuloy kong pag hingi ng tulong

"Wag kang mag alala kumalma ka nandito lang ako okay lang yan"sabi nya

"Oo *sob*😭"pero di ko parin maiwasan ang di umiyak kasi mga ilang minuto na pero hindi pa rin to nabubuksan

"Hera konti nalang ha"sabi ni baek mga isa o dalawang minuto nabuksan ang pinto ng elevator at ako nakaupo at takot na takot sa gilid

(How Do I Live play song)

nagulat ako ng bigla akong yakapin ni baek at nag sabing

"Wag kanang umiyak nandito na ako"sabay hawak nya sa mukha ko tinignan nya ang mata ko sabay sabi ng "sorry kung nahuli ako"tumayo sya at tinanong kong kaya kong tumayo sinubokan ko pero lalong sumakit  nagulat ako ng bigla nya kong buhatin yung buhat nya yung parang bagong kasal pero dahil nga sa naka dress ako ay kumuha sya ng pantakip at pinalibot sa leegs ko para walang makakita sa alam nyo na yun

"Sa susunod wag ka nang mag taakong at mag dress at palda kung hindi ko sasabihin"nakataas na kilay na sabi ni baek kinarga nya ko hanggang sa office ni kuya dahil wala nang iba pang elevator dito kung di ayon lang

=
mga dalawang oras mahigit

"Hera anong nangyari"tanong ni oppa na hingal na hingal

"Nasira kasi yung Elevator oppa ei"sabi ko

"Okay ka lang ba"tinignan ako ni oppa ng puno ng pag aalala

"Okay lang ako oppa dont worry malakas ata to"sabay pakita ko sa kanya ng muscle ko pero pinisil ni baek yung paa ko kaya ayun aray

"Aray"sabay palo ko ng mahina sa balikat    ni baek

"Akala koba malakas ka?😏"lumabas ang nakakainis na ngiti sa labi nya "Kukuha lang ako    ng yelo wag   kang mag lilikot dyan ha" sabi ni baek