Bazen yalnızlık en iyisidir. Bazen tek kalmak iyi hissettirir.Çünkü kendinle konuşabilirsin.Hatalarınla ,yaptığın yanlışlarla konuşabilirsin.Onlarla yüzleşebilrisin. Sonra belki vicdanın varsa pişman olabilirsin. Ders çıkarabilirsin.Ben mesele bugün 2 saat boyunca yanlızdım. Hatalarımla, yanlışlarımla konuşup yüzleştim. Mesela bi hatamı düzelttim. Aslında en değer verdiğim kişinin hiç değmediğini öğrendim. Onun gözündeki değerimi öğrendim. Aslında nasıl sırtımın kanlar içinde olduğunu öğrendim. Ama alışırım ben. Zaman herşeyin ilacıdır derler ya. Belki de öyle olur. Umarım öyle olur.
Tekrar başa dönecek olursak yalnızlık; aslında istemediğin zaman gelmez. Bence. Yani sen eğer seni yalnız bıramalarına izin vermezsen, kimse seni yanlız bırakamaz. Mesela ne kadar çok seversen sev, ne kadar çok değer verirsen ver ona bunu hissettirmemelisin. Çünkü eğer verdiğin değeri hissettirirsen değişir. Ne kadar çok istesen de eski haline döndüremezsin.
Başka bir teori daha var. Mesela kendini yalnız hissedersen, yalnız kalırsın. Kendine''ben yalnız kaldım, yalnızım lan ben, kimse beni anlamıyor'' dersen o öyle olur. Kendini buna şartlandırırsan eninde sonunda yalnız kalırsın. Zaten yalnızlık insanın içinde değil midir? Kendi istediği şey. Kendini şartlandırdığı şey. Sen istemezsen hiç bir şey olmaz. İnsan her şeyi kendi başarır. Yalnız kalmamayı bile. Herşeyi. Aklın alabileceği herşeyi insan kendi başarır. Şimdi yalnız kalmak istiyorsan kal. Yalnız olmak istemiyorsan olma.Ama unutma. Bunun için biraz çaba.
