The Only Peculiar Girl At School

Chapter One

Chapter One:Amnesia

Third Person's POV

*beep beep beep beep beep beep beep*

"Doc she's lost too much blood"sabi ng nurse habang chini check ang vital signs ng babae

"Ilipat niyo siya sa opeeating room and start blood transfusion."utos ng misteryosong doctor sa nurse

Habang inililipat ang babae sa operating room,may lumapit na lalaki sa doctor

"You think she's the destined holder don't you ?."tanong nito habang nakatingin sa babaeng ipinapasok sa operating room

Tumango ang doctor "Yes i'm sure of it." Saad nito na may halong determinasyon ang boses

Biglang bumaling ang tingin ng lalaki sa doctor,at tinignan niya ito na parang hindi ito makapaniwala sa sinabi nito

"What ? Are you nuts ? She's just a teenager Lloyd!Her life will be ruined if we tell her the truth !."sigaw nito na animoy mag wawala na anumang oras

"Gusto mo bang iligtas ang kapatid mo sa mga kamay ni Demonico at nang mga hollows niya o hindi ? Alam mong ito lamang ang tanging paraan para mailigtas ang mga kagaya natin."may galit ngunit kalmado nitong turan

Natigilan at tila napaisip ang lalaki dahil sa mga sinabi ng doctor.Marahil ay naunawaan nito ang pinupunto ng doctor kaya ito ay nanahimik

"I have to go.Kailangan ko pang operahan ang oracle."saad nito at nag mamadaling umalis.

"I'm doing this not for you Lloyd...but for the greater good."bulong ng lalaki bago ito umalis ng tuluyan

"The oracle huh ? Tss...kami ang mananalo sa labang ito.Walang makakaligtas sa lahi ninyo...Tanging ang kaharian ng Acaprios ang maghahari at matitirang nakatayo.Tandaan niyo yan."bulong ko bago bumalik sa palasyo

Her POV

Nagising ako sa isang puting kwarto..

Teka...nasan ako ? Nang subukan kong igalaw ang katawan ko biglang sumakit ang ulo ko kaya huminga muna ako ng malalim.

"Dok she's awake." Narinig kong turan ng babaeng nakasuot ng puti dun sa lalaking kakapasok lamang ng kwarto.

"That's good..you can leave now nurse Joi,thanks.."sabi niya dun sa nurse binalingan niya ako ng tingin ng makalabas na ng nurse.

"Where am I ?" tanong ko dun sa doctor

"Hmmm...do you remember anything ? Does any part of your body hurt ? Are you feeling fine now ?" Sunod-sunod nitong tanong sakin.

Bigla akong nakaramdam ng inis sa kanya kasi imbis na sagutin ang tanong ko nag-tanong din siya saki.

Kainis naman sarap bigwasan pero di ko sinatinig yun kasi baka mainis din sakin...

"Ang tanong ko ang sagutin mo,Hindi yung tatanungin mo din ako."

Itinaas nito ang dalawa nitong kamay na animo sumusuko sa pulis at ngumisi ito ng nakakaloko sakin

"Fine, fine  your here in the hospital do you remember anything about the crash? ?" Tanong niya sakin na para bang naninigurado.

Sinubukan Kong alalahanin pero wala akong maalala...Bigla kong nahawakan ang ulo ko dahil bigla itong Sumakit.

Bakit wala akong maalala ? Kahit isa wala...what the fuck really happened ? Uggh its so frustrating!!!

"I c-can't actually...uhmmm...I-i don't know." Turan ko habang hawak-hawak ko pa rin ang sumasakit kong ulo

Lumapit ito sakin at ginulo ang buhok ko "It's OK..you don't have to rush things. I understand. And actually tama ang conclusion ko na magkakaroon ka ng partial anemsia.For now rest ka muna." May inabot siya saking maliit na sobre na may lamang pictures "Here,I hope makatulong itong mga picture s na to sayo" inabot ko iyon at is a isang tinignan ng balingan ko ang doctor at wala na ito sa loob ng kwarto.

And I was left here thinking ...

Who am I really ?