Prolog

2.1K 50 5
                                    

-Odejdź stąd, nie chcę już więcej pamiętać tego, co było! 
Chwyciłam jego koszulkę i cisnęłam o ścianę jednak nie dawał za wygraną. Wstał i podszedł do mnie powolnym krokiem.
-Sakura, błagam, powiedz, że dalej mnie kochasz! Wynagrodzę Ci wszystko, pójdę za Tobą na koniec świata tylko powiedz, że chcesz!
Uklęknął przede mną i wtulił się w moje nogi a mi odjęło mowę. Odsunęłam jego ręce i uklęknęłam na przeciwko niego. Moje oczy zalane łzami spojrzały na jego. W końcu się spotkały. Wyglądał jakby naprawdę mu zależało. Poprawiłam mu grzywkę i mocno przycisnęłam do siebie. Jego ciało zaczęło drżeć w utęsknionym szlochu a jego gardło wycisnęło z siebie jedno, tak bardzo ważne słowo:
-Przepraszam. 

Po latach (SasuSaku)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz