Note: I hope you enjoy reading as much as I enjoy writing.
--
"This can't be!" Paulit-ulit kong bulong sa sarili ko habang nagmamadaling tumakbo palabas ng unit ko.
I can't be late! I can't! This is my first client, and he's not just a client! His... His--wait, sino nga ba? Well, it doesn't matter, I need to be there agad!
Sa sobrang pagmamadali ko, hindi ko namalayang nakatakbo ako suot ang wedge ko na 4 and a half inch lang naman ang taas. Wala akong pake kahit masira ang ayos ng bangs ko o ano. Ang importante, hindi ako malate ngayon. Hindi talaga pwede--baka ikasira pa ng ekonomiya 'yon.
May mga nabubunggo akong tao pero wala akong pake. Hindi ko rin alam kung bakit hindi na ako nag-kotse, basta na lang akong lumabas ng Tower ko at dumiretso palabas ng building.
Bumungad sa'kin ang matataas na buildings ng Ortigas. Sa totoo lang, mas matatagalan ako kung mag-kokotse ako since bababa pa ako ng basement so pinili ko na lang na lakarin since malapit lang sa condo ang building na pag mimeeting'an namin. Pinagtitinginan ako ng human beings at sobrang daming mata na nakapaligid sa'kin pero hindi talaga ako magpapasagabal.
I know I'm not the sporty or athlete type, pero I managed to run nang hindi nadadapa and I'm so thankful for that.
"Attorney Sy!" Mabilis kong itinapat sa muka nung guard ang ID ko at pinaraan naman niya ako agad.
Napahinto ako sa pag-takbo.
I looked at my wrist and checked my watch. 2:09 pm. Malalate ako, pero ayoko namang mag-mukang nasahan so I decided to fix myself a little.
I looked around the lobby, and sa corner may restroom at pumunta naman ako agad roon.
Tinignan ko ang sarili ko sa salamin saka inayos ang bangs ko na gulo-gulo na. Sinuot ko rin ang white blazer na naka-sukbit lang sa kamay ko. Buti na lang hindi nalukot.
Inayos ko ang fitted dress ko. Alam niyo naman, ang mga bilbil kailangang itago right?
Huminga ako ng malalim at ngumiti. "Good morni--ay afternoon na pala."
Nasapok ko ang noo ko. May onting kuryente na dumaloy sa katawan ko. Am I nervous? I mean, why should I? I'm a professional!
I took out my phone and texted Professor telling him na nasa building na ako and he'll be seeing me in a bit.
I had to put myself together. I took a deep breath and stood up properly. Chin up, chest out (kung meron). I smiled and walked outside the restroom.
Kasalukuyan akong nakatingin sa relo ko nang may mabunggo ako-- "shit." i whispered without looking anywhere but to the guy I bumped to. My eyebrows met--until I finally had the chance to see his face clearly. I think I'll melt right now--
Oo nga. Bat ang init---"WHAT THE HELL!" I exclaimed as I took a step back, realizing that my white clean blazer is now covered with hot coffee.
"Are you blind?!" At talagang sinigawan ko siya kahit ang gwapo niya. Sobrang nangdidilim ang paningin 'ko! Late na nga ako, magmumuka pa akong basahan?!
Habang tumatagal, lalo akong nanlalagkit. Halos maluha-luha na ako.
"Stupid! Stupid!" I said several times habang hinihiwalay ang manipis na red sleeveless dress na nakadikit na sa balat ko na dahilan kung bakit bumabakat yung bra ko.
"Ikaw ang hindi tumitingin." Nanlake ang mata ko at napatingin naman ako sa lalakeng nasa harap ko. "A-anong sabi mo?" I clenched my wrist.
"If you were looking at me, malalaman mong mabubunggo ako sa'yo." He said in this unique tone. Hindi nang-aasar, pero naaasar ako. He smiled a little.
