Maganda siya. Sobra. Lahat susundan siya ng tingin. Para bang umiilaw ang kwartong papasukan niya. Napapangiti niya lahat ng tao. Napapanganga ang iba sa sobrang kagandahang nakikita nila sa kanilang harapan. Lahat ng babae gusto maging kaibigan niya. Lahat ng lalaki gustong maging boyfriend niya. Ibang magulang gusto siya ang maging anak nila. Kung pwede lang. Siya ang tinitingala ng mga bata. Wala ng dapat problemahin pa.
Hindi siya nagrereklamo. She would step into a room with a smile on her flawless face. Her cheeks were lightly rose all the time. Her dark lashes hide her hazel brown eyes. They were twinkling, hiding a secret. It was judged at sparks out of happiness. Her hair was left falling over her shoulder.
Masasabi mong siya ang pinaka magandang babaeng nakita sa lupa. Lahat ng tao, sinasabihan siya ng maganda. Pero di niya alam kung bakit. She had a slim waist na palaging natatakpan ng mga maluluwag na damit. Her legs are long and lean.
Madali ang buhay niya. Di siya nagrereklamo. Naka-plano na ang lahat para sa kanya. Dun siya natututo kung paano mabuhay. Alam niya ang mangyayari once she turned 25 or 30. Alam niya kung saan siya magtatapos sa edad na anim. Alam niya na ang lalaking pakakasalan niya e ang tangi niyang kaibigan, si Quen. Her parents planned it all for her.
Walang taong nagtanong sa kanya kung masaya siya sa buhay niya. Walang nagtanong kung tanggap niya lahat ng nangyayari sa kanya. Walang may pakielam sa nararamdaman at iniisip niya. Pero wala din siyang pakielam. Lagi namang ganun eh. Wala siyang magagawa. Di niya ramdam na may kailangan pa siyang baguhin. Di siya masaya. Di nga niya alam kung paano maging masaya.
She realized na di siya masaya pagpasok niya ng university. Mga taong nakikita niya dun, lahat libre. Free. They lived the moment. No one is planning their furure. They ebjoyed their life. Ginagawa nila kung ano ang gusto nila. No one cared.
Pero she never did it. She never skipped class. Di siya umattend ng kahit anong party. Di siya, ni minsan, tumikim ng alak. Di siya nanigarilyo. Masama daw yun sabi ng magulang niya. sabi rin ng magulang niya na di na mahalaga ang mga nangyayari sa paligid niya basta pinagbubuti niya ang mga ginagawa niya. Naniwala siya.
-
She found herself on a plane, heading home. Sinigurado niyang she graduated top of the class. Nakaplano na ang lahat para sa kanya. In two weeks, she'll turn 21 at ang kasal e nakaplano na pagkatapos ng birthday party niya. Susunduin siya ng parents niya sa airport. Sa bahay agad ang deretso para makapagpahinga siya. Bukas, magdi-dinner sila ni Quen.
Walang nagtanong kung gusto niya ba lahat ng ito. Wala.
"Is this seat 3?" Tanong ng isang lalaki na halatang nalilito. Siya yung lalaking normal. Naka jeans. Naka leather jacket. Naka sneakers. For her, he looked like a mess. Siguradong walang plano sa buhay.
Pero di niya alam yun. Di niya makita yung lalaki eh. Tumango lang siya at sinandal ang ulo niya sa bintana.
---
