"Sorry Krisha, pero hindi na kita mahal. Ayoko na sayo. Sorry, pero itigil na natin 'to."
"Huhuhu! P-pero bakit? *sob* Anong problema, Kyle? May nagawa ba kong mali? Huhuhu." :(( Hindi ko kaya 'to. Sabihin mo na joke lang...
Kyle...
Please.... :'(
"Krisha, sorry. Hindi na talaga kita mahal." Tumayo na siya at iniwan akong luhaan.
*Krrrrriiiiiiiiiiiiiing!*
"OMGosh! Panaginip? Oops! Nightmare pala! Grabe! Hindi naman totoo yun diba?" Naluluha na ko.
Natatakot ako...
Natatakot ako na baka magkatotoo yun. :(
"Teka! 7:24am na! Malelate nanaman ako! Emote pa kasi eh!" Hay! Cramming nanaman! -________-
Ako nga pala si Krisha. Incoming 4th year HS student. Oo, summer ngayon pero may pasok ako. May summer job ako eh. Sipag ko diba? ^_________^
Oooooh... Namimiss ko na baby ko. :(
Si baby kong KYLE. Boyfriend ko. ^__________^
May summer job din kasi siya kaya tuwing gabi lang kami magkausap sa phone. How sad noh? Hahaha.
Naalala ko nanaman tuloy yung nightmare ko. Sana talaga hindi magkatotoo un. :(
Mahal ko si Kyle.
Mahal na mahal at alam kong mahal niya rin ako. :">
Pagkatapos ko magtrabaho, kinuha ko agad cellphone ko! Chineck ko kung meron text baby ko.
At Tadaaaaaaa! Meron nga! :">
"Kita tayo mamayang 6pm sa park. Ingat ka ah."
Bakit kaya parang seryoso siya? Pagod siguro. Yieeeeee! Excited ako! :">
"Okay baby ko. ^_______^ I'm on my way na. Ingat ka din! I love you! :*"
*Message sent*
After 20 minutes..... Andito na ko sa park. Asan na kaya siya?
*Brrrrrrrtt!*
Baby ko<3:
"Andito ako sa color blue na table."
Nakita ko na siya! Feeling ko talaga may problem siya.... Seryoso eh!
"Hi baby ko!" ^________^
"Krisha...."
"Bakit Kyle? May problem ba? Pagod ka ba?" Kinakabahan na ko....
"Sorry Krisha... Pero hindi na kita mahal. Ayoko na sayo. Sorry pero itigil na natin 'to."
Nagunaw mundo ko nung narinig ko yun....
Hindi ko akalaing magkakatotoo yung panaginip....
Tumulo na luha ko.... :((
"Huhuhu! P-pero bakit? *sob* Anong problema, Kyle? May nagawa ba kong mali? Huhuhu. *sob*"
Sinampal ko sarili ko. Baka sakaling panaginip lang din to. Pero hindi eh.... Totoong totoo.
Mahal kita Kyle. Mahal na mahal.... :( Pero bakit ganito? Masakit pala. Diba sabi mo hindi mo ko iiwanan?
"Krisha, sorry. Hindi na talaga kita mahal." Tumayo na siya at iniwan akong luhaan.
Pero hinabol ko siya. Hinawakan ko kamay niya at sinabing....
"Kahit hindi ko alam ang rason... Mahal pa din kita Kyle... Mahal na mahal." :(
Binitawan ko na siya at lumakad papalayo.
6 months.
Salamat sa 6 months Kyle.
Salamat dahil kahit iniwan mo ako... Naiparamdam mo sakin na espesyal akong tao sa loob ng 6 months.
Mahal pa rin kita Kyle...
Pero alam kong makakaandar ako....
Makakamove on ako....
Hindi man ngayon pero alam kong makakatagpo din ako ng mas better sayo.
Yung hindi ako iiwan. :)
Tuloy lang ang buhay.
Salamat Kyle at sana maging masaya ka...
Mahal pa rin kita.
_________________________________________________________
Author's note:
Haludeeeer! This is my first story. :) And this is 50% true story. Yung dream lang naman po yung totoo! Hahaha. Hindi pa naman ganun kasaklap love life ko. :"> Hahahaha! Sana po magustuhan niyo! <3
Wala pa kong alam sa pagsusulat eeeh. try try lang. Haha.
Missybell! This is dedicated to youuuu! :* Haha. Labyu girl! More powersssss satin! Hahaha. <3
Salamat po sa nagbasa, nagbabasa at magbabasa pa! <3
