Two Hearts Connected

+Chapter One: truth+

•~•~•~•~•~~•~•~•~•

After knowing my Mom has a Cancer. I cant help it to worry about her. Hindi ko kakayanin pagmawawala sakin ang nanay ko. Maybe I will turned into a monster. Or I will change. I don't know! Nung nalaman ko ang about sa condition niya. Gusto ko magwala. Nababaliw ako. Hindi ko alam kung anong gagawin. At isa pa...nawawala ako sa sarili ko. Parang feeling ko mamatay na rin ako. And after knowing her condition...nawalan ako ng gana kumain. Nawala ang parating ngiti ko at tawa. Hindi na ako pumapasok ng eskwelahan. Kahit na pumasok man ako e,lutang ang isip ko. Iniisip ko ang nanay ko.

Narinig ko bigla ang boses ng Mama ko. She looks dying... "Y-Yannie,sweetheart?" Tawag ni mama sakin. Agad ko naman inimulat ang mata ko. Kinusot-kusot ko muna. At sinabing..."Yes,Ma?"

"Nagising ba kita?" Tanong niya. I know my mother very well! She's hiding her true feelings. Ano akala niya mabubula niya ako? I know her. She just pretending that she is okay..but not!

"No ma! Makati lang mata ko!" Sabi ko Sabay suot ng glasses ko. "Why ma? Do you need something? You want to eat? Are you hungry? Or you want me to open the T.V.? Do you want to go to comfort room? Tell me? I'll help you!' Sabi ko.

"Andami mo'ng tanong,Yannie!" Sabi niya Sabay angat ng kamay niya at pinat ang ulo ko. "Wala! Gusto ko'ng mag-usap tayo!" Sabi niya. Sabay ngiti sakin ng abot hanggang tenga. Kahit na sobrang nahihirapan na siya e,nakakayanan niya parin ngumiti ng malaki. I admire my mom! She's great!

Inayos ko muna ang pagkakaupo ko at sinabi sa kanya na..."Anong gusto niyong pag-usapan natin,Ma?" Sambit ko sakanya. She still smiling at me.

"About ngayon!" Sabi niya. About what? Ngayon? What now? Sa kalagayan niya ba ngayon ang pag-uusapan namin? Tanga Yannie! Syempre naman! Ang bobo mo!

"What about now? Is it about your condition,mother?" Tanong ko. Parang feeling ko hindi ako intresado.

"Alam ko'ng ayaw mo'ng pag-usapan to,anak! Pero dapat ngayon na bago pa maging huli na ang la---" I cut off her sentence. I said I don't want to talk about that! Mabubuhay kapa,Ma!

"Wala! Hindi! I don't like to talk about that! Change the topic! I hate talking about that! Mabubuhay ka pa! Don't leave me! Because I will hate you! Stay strong mother! Were waiting for you! So please mother...please be strong don't ever leave me! We love you!" Sabi ko sakanya na agad niya naman ikinatahimik. Good! I don't like talking!

Makalipas ang ilang oras. Nakatulog na si Mama ulit and its time for me to leave. Si Auntie Rachael muna ang magbabantay sa kanya ngayon.

Narinig ko naman na bumukas ang pinto and I see Auntie Rachael. May dalang-dalang pagkain.

"Oh,Yan! Umuwi kana! Ako na muna ang magaalaga at magbabantay sa Nanay mo!" Sabi niya. Pinatong niya ang mga dala niya sa may round table sa tabi ng sofa. Hindi to private room. Hindi ko na kasi kinaya na ilipat roon siya kasi nga kapos na rin ako at malapit na naman ang pagbabayad ng tuition fee sa school. Hayst buhay naman oh! Pinapahirapan ako!

Tumayo na ako sa aking kinauupuan at bago muna ako umalis. Hinalikan ko muna si Mama sa noo niya. And whisper,"Be strong, Mother! Don't leave me!" Tapos kinuha ko ang bag ko at naglakad palabas ng kwarto na yun.

Nang isinara ko na ito...hindi ko namalayan na tumulo na ang mga luha ko. Puteeekkk! Be strong,Yannie! Wag kang tanga!

A/N:
Homay!!!

Yiee!!! This is it! Chapter One is finished!

Pew! Napagod utak ko run ah!

So what can you say?

Englishera lang? HAHA.

Wag nyong pansinin si otor. Baliw lang to!

THANK YOU FOR READING THC!!!^_^

•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~
don't forget to like,vote,and comment! Magdaldal kayo!