Lucy POV
Ito na naman ang Gray nanggugulo na naman sa akin.
"sabihin mo na kasi .. "Gray.
"Wala nga akong crush .. " ako.
"Pwede ba yan ?? lahat tayo Lucy may crush , abnormal kaya ang taong walang crush ! "Gray.
"Hahaha ! alam mo pala ang mga ganyan ?? " ako.
"ano akala mo sa akin ?? walang alam ?? Hoy ! may utak toh :P " Gray .
" Saan banda nakalagay?? " Lucy.
"Grabeh toh !! sige na kasi sabihin mo na ?? bestfriend naman tayo di ba ??! " Gray.
Haayyy ! ang kulit talaga ..
" Oo na ... marami namang akong crush eh ! pero may isang tao talaga na iba ang nararamdaman ko sa kanya, pero di naman ako umaasa dun lalo na ngayon may mahal syang iba .. " ako.
"Eeehh ??? saklap naman nun ! sino ba yun ?? " Gray.
"Ha ?? ahhh ... di mo kilala yun " ako saby ngiti ng plastik.
Kung alam mo lang Gray :(
"Wag ka ng malungkot marami pa namang lalake jan na mas deserving sa pagmamahal mo :) " Gray.
Nginitian naman ako ni Gray sabay kawak sa ulo ko.
Yeah ! tama ka Gray , I should stop this feeling .
" Oo naman at kuntento na ako sa mga kaibigan kong nasa tabi ko naman palagi " ako.
"Hahaha :D asus ! seryoso mo masyado ! smile ;ang yan " Gray.
Napangiti naman ako.
--------------------------------------------------------------------------------
"Hoy Lucy ! sweet nyo ha ! " Wendy.
Nandito ako ngayon sa bahay nila Wendy bestfriend ko since elementary. Nag kwento ako sa kanya about sa nangyari sa amin ni Gray at yung feelings ko rin kilala nya rin kasi yun.
" Anong sweet ?? ganun lang talaga yun " ako.
"Pero Lucy mahirap yan ! " Wendy.
"Alam ko Wendy kaya nga sinusubukan kong kalimutan ang nararamdaman ko sa kanya . Kaso mahirap talaga lalo na ngayon lagi kaming nagkikita .Pero bakit iba ang saya na nararamdaman ko kapag magkasama kami ??? " ako.
"Ehhh ??? hirap naman ng sitwasyon mo , inlove ka sa bestfriend mo na inlove sa bestfriend mo ! kung ako nandyan baka di ko kayanin . Pero Lucy tou must be careful , mahirap ng masaktan lalo na at first time mo.. " Wendy.
"Yeah I know Wendy at ayaw ko namang masira ang friendship namin ni Gray nagsisimula pa nga lang kami , ar lalong lalo namang ayaw kong masira ang friendship namin ni Merah : ako.
"Tama nga naman , so magpaparaya ka na naman ?? " Wendy.
PARAYA ??? >_< TSK !
I hate that word but lagi kong ginagawa and now gagawin ko na naman ??
"Sanay na ako Wendy ! hindi na yan iba sa akin .. " ako.
Hayaaayyy !! buhay ...
masya na malungkot !! Ang Gulo ..
HAHAHA :D
---------------------------------------------------------------------
April na , meaning summer na at malapit na ang birthday ko. Ramdam kong masaya ang birthday ko ngayon.
"Lucy saan mo balak e celebrate ang birthday mo ??" yaya Mary.
"Kina mama po ya ! sinabihan ko na rin si mommy about that at tsaka march pa lang pinaghandaan na yan nila mama ! " ako.
Tumango naman si yaya tapos bumalik na sa kusina.
Kung nagugulohan kayo sa sinabi ko ito kasi yun , di ko na e flaflashbach. Explain ko na lang ang drama kasi ng nangyari nun.
March 23 , sunday ng may isang babaeng pumunta sa bahay at sinabi nilang sya raw ang totoo kung ina.
It almost 15 years nilang tinago sa akin ang katotohanan , akala kasi nila na di na ako babalikan ng totoo kung ina kaso nagkamali sila.
Nag xplain naman ang totoo kung ina kung bakit nya ako iniwan , at di bumalik agad.
syempre malaki na ako at naiintindihan ko naman sya , ano pa ba ang magagawa ko nangyari na ang lahat. At pinalaki naman ako ng mabuti sa mga tinuring kong pamilya.
At ngayon nasa bagong bahay na ako na binili ng mommy para sa akin dito sa lungsod namin. Mayaman ang mommy ko , at may pamilya na rin sya na nasa South Korea.
Alam naman ng pamilya ang about sa akin at gusto nga raw nilang makita ako alalo na at ako lang isang babae sa pamilya.
2 lalake kasi ang mga kapatid ko , isang mas matanda pa sa akin , at isang nakakabata sa akin.
Nung nakalipat na ako rito sa bagong bahay ay umalis naman agad naman ang mommy pabalik sa Korea dahil may aasikasuhin.
masya naman ako sa bagong buhay ko pero mas nakasanayan ko parin ang simpleng buhay na binigay ng kinilala kung pamilya.
at wala parin akung sinasabihan sa mga kaibigan ko sa nangyari sa akin , dahil ayaw kong mag iba ang tingin nila sa akin.
