One Shot:In the Rain

In The Rain

Sapphire's POV

Masakit man pero kaylangan Kong tanggapin na wala na akong pag asa sa kanya. Honestly it's really hard to move on pero what can I do??it's our fate. Even if wala na talaga hindi ko makakalimutan ang mga nangyari at naranasan ko kasama siya it's hard to forget the moments which is unforgettable.

I should learn to accept. Sa ngayon I'm in the stage of moving on and healing the wounds that were not fully healed.

I am Sapphire Denisse Castro. 17 years of age,simple,single for now I won't enter a new relationship because I know for sure the wounds are not fully healed.

*Flashback*

I was sitting on one of the bench here in the Park. I was a mess and I can't move on because of my parents death oo sabay silang namatay kaya labis akong nagdurusa pinagmamasdan ko ang ang mga batang masayang naglalaro habang binabantayan ng kanilang mga magulang. Seeing their happiness can't stop myself blaming for my parent's death.I know its all of my fault. If I didn't force myself to them di sila maaksidente bakit ba nakapa walang kwenta ko????

Diko namalayang tumutulo na pala ang luhang kanina pa nagbabadyang tumulo
Lumakas ang aking hagulgol iilan na lamang ang tao dito sa park at wala namang nakakapansin sa akin it feels like I'm nobody,a trash. Unti-unting nagdilim ang aking paligid at Maya Maya may iilang butil ng ulan ang tumulo sa aking balat hanggang sa ito'y bumuhos na. Tila nakikisabay ang panahon sa aking paghihinagpis.

Lahat pinagsisisihan ko tumayo ako at sumigaw ng napakalakas dahil alam kong wala ng taong nakapaligid sa akin. Lahat-lahat ng aking emosyon at galit inilabas ko kumolog at kumidlat narin.

Napatigil ako sa pagsigaw ng may maaninag akong pigura ng tao sa gitna ng malakas na ulan. Patungo ito sa direksyon ko. May hawak itong payong diko maaninag ang mukha nito dahil nga madilim-dilim na ang paligid pero pakiramdam ko mabuti siyang tao.

Nang makalapit na siya sa direksyon ko hindi ako tumakbo o natakot man. Maya Maya umupo siya sa aking tabi at iniabot ang tuwalya at payong sabay sabing "Umuwi kana at magbihis" at tumalikod na siya. Medyo giniginaw na din ako kaya naisipan kong umuwi at magpahinga mabigat narin ang aking katawan. Ibinalot ko sa aking katawan ang tuwalya niys at kinuha ang payong.

Tulala akong naglakad sa kawalan hanggang sa makarating na ako sa bahay namin oo nga pala akin na lang kasi ako na lang ang nakatira dito at Kasalanan ko ito. Bumalik na naman ang masasayang ala ala NOON.

_____________________________________________________________________________________________________________________________________

*Kinabukasan

I woke up feeling bad. Napaiyak muli ako ng maalala na naman ang nangyari pero agad ring napatigil ng maalala kung sino ang lalaki kahapon. Agad kong kinuha ang payong at tuwalya nagbabakasakali akong may pangalan ito.

Di nga ako nagkamali meron nga 'JBC' ang nakalagay siya kaya ito???**brrrrtttt** biglang nag vibrate ang phone ko na nasa mesa sino kaya ito?

Unknown:

Don't waste your precious tears miss.

Mabigat man ang loob ko napangiti parin ako kahit papano may nage-encourage sa akin. Sino kaya ito??wala naman akong kaibigan dito kasi last 3 weeks pa kaming lumipat dito tsaka mga peke ang kinikilala kong kaibigan sa Probinsya pera lang ang habol tsk.......