Onbekende

• 4 •

Pov. Robin
Ik sta zenuwachtig op het Peron te wachten. Hopelijk is het geen pedo ofzo. Laten we hopen. En na een tijdje wachten, komt het mooiste meisje uit mijn leven de trein uit wandelen. Ze kijkt goed en komt dan op me afwandelen. 'Robin?' vraagt ze. Ik kan niet antwoorden. Nog steeds verblind door haar schoonheid. 'Ehm, ja dat ben ik!' zeg ik iets te enthousiast. 'Omg je bent geen pedo!' zegt ze blij en knuffelt me. Ee' warm gevoeld overheerst mijn lichaam. 'Ehm, je ben ik ook blij om' lach ik ongemakkelijk. Ik vat het wel op als een compliment. 'Waar zullen we heen gaan?' vraag ik. 'LET'S GO TO TE MAC!' schreeuwt ze en pakt mijn hand en trekt me naar de mac. Weer warme tintelingen overheersen mijn lichaam.

We zitten in de mac en Lotte zit dicht tegen me aan. Niet dat ik dat erg vind. Helemaal niet. Ik ben aan het twijfelen, ik vind haar echt leuk maar zal ik het wel zeggen? 'Op wat voor een jongens val je?' vraag ik random, slimme zet robin... 'Nou, jongens die zichzelf durven zijn, en hun gevoelens durven zeggen, een beetje badguy zijn kan geen kwaat, en ohja, ik heb een voorkeur op blond' zegt ze grijnzend. 'Nou is dat geval' zeg ik en slaag langzaam een arm rond haar heen. 'Ze lacht en leunt tegen me aan. Dit moment kan gewoon niet meer stuk. 'Zullen we naar mijn huis gaan? Het is hier niet ver af' zeg ik als voorstel. 'Ja hoor' zegt ze. Samen hand in hand lopen we naar mijn huis. Ik hou dood veel van haar ook al kennen we elkaar maar 2 minuten, ik weet nu dat we een geweldige koppel zijn. 'Hier is het en doe de deur open. 'Wauw, het is hier prachtig!' zegt ze. 'Tnx!'

[Jeej, ze hebben elkaar ontmoet, en ohja, Lotte MN bff haat me omdat ze denkt dat ik haar bedoel :') ja rip mij doei!]