Evet artık hastaneye gelmiştik. Doktorlar beni hazırladı bir yandan korkuyor bir yandan seviniyordum. Kardeşim sımsıkı elimi tutmuş korkma abla iyileşeceksin diyor.Gerçekten çok garip duygular içindeyim umarım başarılı bir ameliyat olur diye içimden dua ediyorum. İdil doktor yanıma gelip hadi bakalım şimdi başlıyoruz dediği an bayııldım bana narkoz verdiler. Ne hakla ya ben ve narkoz neyse artık ameliyattayım.Ameliyatım tam tamına 3 saat sürdü o kadar zaman ne yaptılar bana ya. Çıktığımda beni yoğun bakıma aldılar ben hala uyuyordum uyandığımda niloyanın sesini duydum kardeşim onu izliyordu allahım bu çocuk ne zaman büyüyecek diyordum.Yavaşça gözlerimş açtım ilk işim ayaklarıma bakmak oldu ama sarılıydı annem geldi aaa su uyandınmı sen dedi o arada idil doktor yanıma geldi. Ve beni kontrol etti yarın taburcu olacağımı söyledi.bende peki yürüyebilecemmi dedim doktorda tabiki dedi işte o an içim rahatladı.annem ise bana seni normal bir okula yazdırdık iyileşince gidiceksin dedi.bende peki yaren diğer arkadaşkarım onlar yok artık seni yeni bir hayat bekliyor dedi ve aynı zamanda dedenlerin yanına londraya taşınıyoruz ben neeeeeee diye çığlı basınca annem bana kızdı.
Gerçekten bu benim için çok zor olcaktııı....
