İmkansız Aşk - 1. Bölüm - ( Cadı)

Yine sıradan bir gündü... Okul koridorlarında yürüyordum ve gene lanet ediyordum böyle bir güne koridorlar çok kalabalıktı resmen boğuluyordum çünkü kalabalkı ortamları sevmem sınfa girdim ve en köşede arkada cam kenarına oturdum . Hoca sınıfa girdinde hiç kimse yerinde bile oynamadı hoca masasına oturdu ve telefonuyla oynamaya başladı herkez kendi halindeydi camdan dışarıyı seyrederken sıkılmaya başlamıştım gitmeye karar verdim ve eşyalarımı alarak hemen sınıftan çıktım sonra okuldan...

Eve geldiğimde  direk kendimi yatağıma attım birden bire yatağın altından bir kitap çıktı aşşa eyilerek kitabı aldım ve yatağın üstüne koydum çok eski bir kitapdı üzerindeki tozları üfledim ve üzerine dokundum kitabın üzerinde latince harfler yazıyordu ve kabartmalı harfler kullanılmıştı ilginç bu kitabın burda ne işi varki daha önce  hiç bu kitabı görmemiştim ? birden bire düşüncelerimden sıyrılmıştım ve sayfalar  kendi kendine çevriliyordu odanın camı açıktı cama doğru baktığımda kitap bir sayfada durmuştu . Sayfaya baktığım anda cam kendi kendine kapanmıştı korkmaya başlamıştım ve sonradan kendi kendine cam kulubu kapanmıştı burda neler dönüyordu . Kitaba geri bakmak için döndümde latince hafler vardı ve kitap sayfaları çok eskiydi kitaba dokunmaya başladığımda bir resim vardı ama çok eskiydi ben birden bire bişiler söylemeye başlamıştım kendimden geçtim kitapdaki resimden ellerimi geri çektim iyide bu bu imkansızdı nasıl olabilirdi ben latince bilmiyorumki kitabı hemen kapatım ve yatağın altına geri atar atmaz koşmaya başladım odanın kapısı kapınmıştı kapıyı açmaya çalıştığımda birisi kapıyı dışardan kilitlemişti  yardım edin diye bağırırken arkamdan bir ses geldi oraya doğru döndüğümde deminki kabın yatağın altından çıkıp yanıma hızla gelip tamda ayaklarımın altında durmuştu sayfalar tekrar açıldığında bişiler mırıldandım latin alfabesiydi gene birden bire karşımda bi belirdi adımı söyleyerek " GRACE BU KİTAP SENİN KADERİN ONDAN KURTULUŞUN YOK " dedi bense ÇIĞLIK ATARAK " SEN KİMSİN ? BENDEN NE İSTİYORSUN AL KİTABINI VE BURDAN GİT " diye bağırdığımda " SANA SON KEZ SÖYLÜYORUM BU KİTAP SENİN KADERİN SENDE BİZDEN BİRİSİSİN " " NE NE DEMEYE ÇALIŞIYORSUN SİZDEN BİRİSİ DE NEDEMEK " dedim " EYER KİTABI TAKİP EDERSEN BULURSUN NE OLDUĞUNU VE KADERİNİN NE OLDUĞUNU " diyerek tısladı ve gitti " GİTMİ SEN KİMSİN ? PEKİ BUNU SÖYLE "  dediğimde arkasına döndü ve " BEN SENİN BÜYÜK BÜYÜK ANNENİM "  dedi ve gitti ...

*

*

*

*

*

Arkadaşım Stefani evindeydim otururken sürekli neler olduğunu soruyordu ama söylüyemezdim...Kahve yapmaya gitmişti ve bende dışarı bahçeye çıkmayı tercih etim stefani dağın tepesinde  bir evde yaşıyordu . Sesizlik ve huzur ... Soğuk iliklerime kadar işlerken sabah olanlar aklıma geldi resmen kabus gibiydi... Biraz zaman geçtikten sonra stefani gelmemişti ona bakmak için içeriye girdiğimde kanlar içinde yerdi yatıyordu ve dışarda bahçede bir kgölge gördüm bunu yapanı bulmam gerekiyordu hızlıca koşarken gölgeyi takip ediyordum ormanın içine doğru gelmiştim ve durdum çünkü gölge kayboldu birden bire hızlıca yanımdan bişi geçti onu takip edemiyeceğim kadar hızlı birisiydi rüzgar hızlanırken karşıya doğru baktığımda bir ses duydum " Hey hey sen şu cadı sülalesinden olan yeni kız olmalısın " dedi tıslayarak ne cadısı nedemeye çalışıyordu bu " Ne diyorsun sen ne cadısı ? ve arkadaşımdan ne istedin " dediğimde etrafımda dolaşmaya devam etti " haberin yokmu " dedi yüzüme sıcak nefesini üflerken bal renginde gözleri vardı kumral saçları " Yoksa bana oyunmu oynuyorsun eyer oyun oynuyorsan yanlış adama çattın kızım " dedi " Sen-sen ne demeye çalışıyorsun hiç bişi anlamıyorum" dedim kekeliyerek o ise kaşlarını çatarak " Cidden hiç birşeyden haberin yok" dedi " Seni anlamıyorum" dedim " Bak benim seninle konuşmamam gerek "  " iyide neden ve cadı derken ne demeye çalışıyorsun" derin bir nefes aldı ve vererek "yakında öğrenirsin merak etme "dedi  hızlıca koşarak gitti inanılmaz çok hızlı koşuyor .

Arkadaşımın yanına döndümde onu bir hastaneye götürdüm ve olanları yanlanlarla karışık anlatım bahçede oturuyordum sen gelmeyince yanına geldim ve seni kanlar içinde gördüm sonrada hastaneye getirdim gibi yalanlar iste simdi evde yatağımda yatıyordum acaba o ormandaki ismini bilmediğim gizemli çocuk cadı derken neyi kastetmişti acaba dediklerinin kitapla bir alakası olabilirmiydi . Yatağın altından kitabı aldım ve nazikce sayfalardaki resimlere bakıyordum ama ama bunlar cadı resmiydi  bu bu imkansız böyle bişi olması imkansız... Acaba o kadın " kaderin bu kitap " derken neyi kasteti yoksa cadılıkmı berde " Kitabı takip et " demişti ve  o çocuk ormanda bana "Hey hey sen şu cadı sülalesinden olan yeni kız olmalısın" demişti iyde ben ben yoksa bir cadımıydım bunların hepsi tesadüf olamazdıki 

Yarın sabahki ilk işim bu kitabın peşinden gitmek yada o çocuğu bulup konuşturmak...