Still the one?

Hoe het allemaal begon..

*3 maanden geleden*

"Baby" riep Zayn blij. terwijl hij zijn armen om me heen wilde slaan, maar ik dook net op tijd weg.

"Jade what's wrong?" Vroeg hij terwijl hij mij vragend aan bleef kijken. "Hoe durf je dat nog aan me te vragen Zayn Malik? Je weet dondersgoed wat hier aan de hand is!" Schreeuwde ik boos naar hem. En weer kreeg ik die vragende blik naar me toegeworpen. "Zayn ik ben zat, om al die leugens aan te horen. Elke keer weer. Denk je dat ik achterlijk ben?" Antwoorden ik. Boos en vol ongeloof liep ik de trap op, en belande huilend in het bed. Ik trok de dekens tot ver over mijn hoofd, hij hoefde mijn tranen niet te zien. En ik hoefde hem niet meer te zien. Hoe kon die dit doen? Ik dacht dat die van me hielt, en met die gedachten viel ik in een diepe slaap.

(Zayn's p.o.v.)

De volgende ochtend na de ruzie met Jade werd ik wakker. Naast mij zag ik Jade nog in een diepe slaap. Ik besloot maar snel uit bed te gaan en een lange douche te nemen. Ik had geen zin in nog meer gezeur aan mijn hoofd.

Even later terwijl ik aan mijn ontbijt zat hoorde ik Jade de deur open doen. "Wat doe jij hier nog?" was het enigste wat er uit haar mond kwam. "Jade geef me nog een kans! Het was fout, please for give me!" Ik keek Jade smekend aan, maar het leek of het er niks kon schelen. "Wel een fout die een maand duurde! Ik ben het zat. Ik dacht dat je van me hield. Maar helaas had ik het fout." Ik zag de pijn in haar ogen. Ik hoopte dat ze het me zo vergeven. "Please Jade forgive me." Vroeg ik haar, met een beetje hoop. "No Zayn I leave. I can't life with the pain that you give to me." De tranen liepen over haar gezicht. En ze rende naar boven.

(Jade's p.o.v.)

Terwijl ik huilend naar boven rende hoorde ik Zayn nog roepen: "Please Jade stay here. I know it' was wrong." Nee ik kan het niet meer. Het is te laat.

Ik hoorde Zayn achter mij de trap op komen rennen. Snel gooide ik wat kleren en makeup in een weekendtas, en stond net op het punt om weg te gaan. Toen ik opeens Zayn's armen om me heen voelde slaan. En hij fluisterde: "Babe pleas stay here! I don't do this again. I love you!!" Ik smolt altijd voor zijn lieve woordjes. Waarom zou ik hem niet nog een kans geven? Misschien meent hij het echt?