°MINE°
"JinYoung ah ငါကေလမင္းရဲ႕အရိပ္ပဲသိလား..အေမွာင္ထဲမွာေတာ့
ငါကေပ်ာက္သြားေပမဲ့ေလ..မင္းတည္႐ွိေနသမ်ွငါLee DaeHwiကလဲ
တည္႐ွိေနမွာ..ငါေလမင္းကိုဘယ္ေတာ့မွမခြဲသြားဘူးသိလား..။''
တစ္ခါတုန္းကထိုသို႔ေျပာခဲ့တဲ့ထိုေကာင္ေလးကိုက်ေနာ္လြမ္းသည္။DaeHwiေရ..မင္းေျပာေတာ့ငါနားကေနဘယ္ေတာ့မွမခြဲသြားဘူးဆို..လြမ္းတယ္Lee DaeHwiမင္းအခုဘယ္သူ႔ရင္ခြင္မ်ားေရာက္ေနမလဲ..
"JinYoung''
"ေအာ္..JinHoonေရာက္ေနတာၾကာၿပီလားငါမသိလိုက္ဘူးsorry''
"မင္းDaeHwiအေၾကာင္းေတြေနျပန္ၿပီလား''
"နည္းနည္းပါ''
"မင္းကကြာသူ႔အေၾကာင္းကိုေမ့လိုက္သင့္ၿပီ..မင္းသူမင္းနား႐ွိေနတုန္းကမင္းဘာလုပ္ေနခဲ့လဲ ဂ႐ုေတာင္စိုက္ခဲ့လား..သူထြက္သြားမွမင္း
တမ္းတမေနနဲ႔ေတာ့ Bae JinYoung''
သူေျပာတာလဲဟုတ္သားပဲေလ က်ေနာ့္နားမွာDaeHwi႐ွိတုန္းကက်
ေနာ္မွသူကိုဂ႐ုမစိုက္ခဲ့တာ..ဥပကၡာျပဳထားခဲ့သည္ကိုး..
"ဒါေပမဲ့''
"ေတာ္ေတာ့ Bae JinYoungငါသာDaeHwiေနရာမွာဆိုရင္အစ
တည္းကမင္းလိုေကာင္မ်ိဳးကိုႀကိဳက္မိမွာမဟုတ္ဘူး''
"....''
"အခုမင္းလိုက္မွာလားအျပင္ကို လိုက္ရင္လဲလိုက္ခဲ့စိတ္ေျပလက္
ေပ်ာက္ေပါ့''
"ေအးငါလိုက္ခဲ့မယ္''
ကားေပၚမွာေတာ့JinHoonနဲ႔GuanLinတို႔ကေတာ့သာယာလို႔..
သူတို႔ေတာင္တြဲေနၾကတာၾကာေရာေပါ့..DaeHwiမင္းမွတ္မိေသးရဲ႕လားငါတို႔ႏွစ္ေယာက္သူတို႔အတြဲကိုမျဖစ္ျဖစ္ေအာင္တြန္းပို႔ခဲ့တဲ့ေန႔
ေတြကိုေလ..
"JinYongေရာက္ၿပီဆင္းေတာ့''
GuanLinေျပာမွဆိုင္ေလးကိုၾကည့္မိတယ္..ေအာ္ဒီဆိုင္ေလးDaeHwiခနခနသြားခ်င္တယ္လို႔ေျပာခဲ့တဲ့ဆိုင္ေလး..DaeHwi မင္းသြားခ်င္
တဲ့ဆိုင္ကုိငါအခုေရာက္ခဲ့ၿပီ..ဒါေပမဲ့မင္းသာငါနဲ႔တူတူပါလာခဲ့ရင္သိပ္..သိပ္ကုိေကာင္းမွာပဲ။
ဆိုင္အျပင္အဆင္ေလးကလဲေတာ္ေတာ္လွသားပဲ.ဒါေလးကိုသာ
DaeHwiျမင္ရင္သိပ္သေဘာၾကမွာပဲ..သူက်ေနာ့္ဆီျပန္လာခဲ့တဲ့တစ္
ေန႔သူကိုဒီဆိုင္ေလးဆီေခၚလာဦးမယ္။ေအာ္..သူက်ေနာ့္ဆီတစ္ေန႔
ေတာ့ျပန္လာမွာပါေလ။
