HAYAT, YENEMEDİN BENİ

24 4 2
                                    

İçimdeki sevincin nedeni ne, diye sor bana.

Yıllardan beri ilk kez

Aşkın ırmaklarından içtim, kana kana.

Şelalerden aşağı atladım umarsızca.

Hiç korku yoktu içimde.

Kabarcıklar sardığı zaman vücudumu,

Uçtuğumu düşündüm.

Hiçbirşey yıldıramız beni.

Metrelerce uzunluktaki çelik direkleri yıkabilecek yıldırımım.

Bu gece, ilk gecem degildi,

Biliyorum, son gecem hiç değil.

Ey hayat yenemedin beni.

Çok uğraştın biliyorum

Ama yine mutluyum, yine umutluyum.

Biliyorum öldüğümde bile, doğa beni esir alamayacak.

Çekmeyeceğim kabir azabı.

Çünkü keşfettim kendimi,gördüm sevginin suretini.

Ruhum kaçtı zorlu hapishanelerden,

Sen ne yaparsan yap hayat, yenemedin beni.


18.12.2011





BİRİCİK ŞİİR DEFTERİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin