That's Called Love

CHAPTER 1

(Back to the Philippines)

Walong taon na ang nakakalipas nung umalis ako dito sa pilipinas at ngayon nga andito na ako... Huh!!!

Maraming nagbago at marami din akong namiss pero is a lang ang sobra Kong namiss ang babaeng pangarap ko!!!

Ako nga pala si Keir Nathaniel Mendez,simple lang na lalaki,matangkad almost 6 ft.😊
May kaya kami kaya naman maraming nagkakagusto sa akin Hindi dahil may kaya kami kundi pogi rin ako at di madsyado maputi ...

Ang pangalan naman nung kababata ko ay  Keith Joan Mendoza ,Maganda siya maputi .pero pandak(Sorry ha baka kase may kapangalan siya tapos matamaan .sorry na)
Medyo mahirap lang sila pero Hindi halata da kanya kung anak mayaman o mahirap man kasi maganda siya mabait. Mapagmahal at makulit.
Nasabi ko na nga lang sa sarili ko na ang swerte nang lalaking makuha si Joan pero dapat ako yuN!!!

Kier's POV

Andito ako ngayon sa kwarto ko kasalukuyang nagaayos ng mga gamit ko!!!

TOK!TOK!TOK
may kumatok kaya binuksan ko nakita si mom  pala .

NaK!Di mo manlang ba dadalawin si Keith,sigurado akong miss kana nun sobra.-Malamyos na sabi ni mom na may kasamang nakakatunaw na ngiti.

Sana nga miss na rin niya ako.

Ahmmf !sige mom tapusin ko lang po itong ginagawa ko-nakangiti ko namang sabi sa kanya...

Oh!siya sige baba na ako-nakangiti paring sabi ni mom at bumaba na siya .

Ilang minuto ang lumipas ay natapos na ako at bumaba na ako para umalis at makita na si Joan.

Sumakay na ako ng kotse ko tinungo na ang bahay nila Joan.

After a Minutes

NASA tapat na ako ng bahay nila at.
TOK!TOK!TOK!

Bumukas ang pinto at nakita ko ang nanay ni Joan. At halata nanagulat .Bakit kaya Hindi naman ako pangit o kaya multo ahh hahaha.

Oh!Nathan dumating kana pala .Pasok ka.-bungad na imik ng nanay ni Joan .

HMmf!Good afternoon po tita .Opo kakadating lang po namin kagabe tita.-pumasok na ako at umupo sa sofa.Oo may sofa sila  .so ibig sabihin umangat na ang buhay nila.

Ahh!Ganon ba!!! Sige pakusina lang ako-matipid niyang tugon.

Bago pa siya makahakbang nagsalita ako.

Tita!si ----.

Naputol ang pagsasalita ko nang makarinig ako ng Bose's sa likuran ko at parang pamilyar Boses niya.

Kier!ikaw naba yan???-masiglang tanong nung nasa likod ko dahilan para humarap ako.at nakita ko nga siya pero diko siya makilala.

Oo!ako nga pero sino ---???
Naputol nanaman dahil niyakap niya ako.

Kier!akala ko di kana babalik .Miss na Miss na kita .-paiyak niyang sinabi Hindi kaya si Joan toh .nagiisip ako.

Joan!ikaw ba yan ???-Walang sabi sabi at bigalng niyakap ko din siya.

Oo!Kier di mo naba ako nakilala.Well Sabagay baka kinalimutan mo na kasi ako-nakangiti niyang tugon pero bakas sa mukha niya ang lungkot.

Napangiti tuloy ako sa ginawi niya sa akin ehh!!!Di talaga siya nagbago ejh.

Ano kaba Joan., pupunta ba ako dito kung kinalimutan na kita-at hinawakan ko siya sa ulo at ginulo ang buhok.

Pagkatapos ng ilang minuto naming magkwentuhan ng miss na miss ko ng kaibigan ay  nagpasya na akong umuwi kasi almost quarter to 7 na kasi ng gabi ehh .Kaya nagpaalam na ako.

Tita,Uwe na po ako baka kasi hinahanap na ako ni mommy ehh-mariin Kong bigkas sa nanay ni Joan.

Hmmf!Pero Kier ,pwede ba bukas kita ulit tayo .please!!!- pagpupumilit ni Joan sa akin pero dahil okay lang pumayag ako.

Oo ba sige!!! Saan tayo bukas Joan???-nakangiti Kong tanong at nakita ko naman ang abot-tenga na ngiti ni Joan.

Talaga !Salamat!! Doon nalang tayo sa tambayan natin nung bata pa tayo..-palundag lundag na pagsasalita niya.

Okay-matipid kong sabi.