Prologue:
Utos dito, utos doon, utos jan, utos nanaman...
Ganito ko lagi sa bahay ng Tita ko. Oo, tama kayo sa nabasa niyo. Nakikitira lang ako sa Tita ko.
Ikukwento ko sa inyo.
Ulila na kame ng kapatid ko sa magulang. They died when I was 10 years old, and my little brother was 6. They died because of car accident, pauwi na kami dapat galing sa isang business party. Umuulan nun, madilim ang daan, halos yung ilaw lang ng kotse namin ang nasa daan, walang halos dumadaan kundi kame lang. Nagulat ako na natatakot ng dahil sa sinabi ng Daddy ko na nawalan ng preno ang kotse namin.
"Nasira ang brake natin. Hindi ako makahinto dahil sa dulas ng daan." - Dad.
"Huh? Paano yan? - Mom
"Mommy, bakit po?" - tanong ko.
"Anak, kahit anong mangyari magpapakabait kayo ng kapatid mo ha?" - mommy
"Bakit po ba?" - tanong ko pa
"Basta anak." - sagot ni mommy, at bigla binuksan ni Mommy ang pinto ng kotse habang umaandar pa ito. Nilagyan kami ng kapatid ko ng jacket.
"Anak, mahal na mahal namin kayo ng Daddy mo." sambit ni mommy habang naiiyak. Wala akong iimik dahil alam ko na ang gagawin ni mommy at daddy. Para bang pinalano na nila 'to?
Tinulak kami ng mommy ko sa labas habang nakabalot sa jacket. Tumilapon kami ng kapatid ko sa daan at nagpagulonggulong.
"Duuuuuggsshhhhhh" - the car was fell down to a ravine.
Nakita ko kung paano bumagsak ang kotse sa bangin kung saan nakasakay sila Mommy at Daddy.
Umiyak na lang kami ng umiyak ng kapatid ko.
Sa sobrang kakaiyak namin... Hindi ko namalayan na nawalan na kami ng malay ng kapatid ko sa sobrang lammig. Umuulan sa lugar na yun habang kami ay walang malay.
Nang nagkamalay ako ay nasa hospital na kami ng kapatid ko. Magkatabi lang ang higaan namin. Siya ay wala pa ring malay. At biglang dumating ang Tita ko.
"Gising ka na pala, sandali tawagin ko lang si Doc." sabi ng Tita ko.
"Wag na po." sagot ko.
"Bakit? Okay ka na ba?" tanong ng Tita ko.
"Opo." sagot ko.
"Dun na pala kayo ng kapatid mo tumira sa'min." - Tita
"Hindi na po. Dun na lang kami sa bahay namin." sagot ko.
"Naibenta ko na yung bahay niyo para sa inyo din naman yun eh." - Tita
"Huh? Bakit niyo binenta? Sa amin na yun eh. Alam ko ibibigay sa'min yun." sabi ko.
"Eh, mga wala pa kayong malay eh. kaya hindi ko alam ang gagawin. Kaya binenta ko na lang, Pera din yun noh?" - Tita
Hay nako!!! Ito talagang Tita ko masyadong mukhang pera kaya pati ari-arian ng iba ibebenta para lang sa kagustuhan niya.
Ayun ang kwento kung bakit nakikitira kami ngayon dito sa Tita ko.
Mahirap ang maulila sa mga magulang ng maaga. Pero, wala eh. Nangyari na...
At ngayon... Na-kwento ko na ang nangyari kung bakit andito ako sa Tita ko.
....
At habang buhay ako, gusto ko ipagpatuloy ang hindi natapos ng mga magulang ko. Kaya, suportahan at subaybayan niyo ang buhay ko. Hindi ko alam kung ano pa ang maaaring pwede pang mangyari sa buhay namin ng kapatid ko...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
This. I was done the Prologue. Prologue pa lang yan ah? Sorry for TYPOS or misspelling, and Wrong GRAMMAR.
Ewan ko kung ano pumasok sa isip ko para gumawa ng kwento. Basta dati ko pa gusto gumawa, ngayon lang talaga ko sinipag. Kaya Promise, tatapusin ko 'to. kahit anong mangyari. HAHAHA! Baka kasi hindi matapos eh. >:D XD
~~ blackshehyee
[ (c) HPMSS ]
BINABASA MO ANG
His Personal Maid -slash- Slave
RomanceThis story is all about a girl who wants to retrieve their lost property. During the holidays, she sought work. Passed few days, she found a job and worked in a prominent family. And served as personal maid, the days passed, she never knew that she...
