ကိုယ့္ရဲ႕ ဓူဝံႀကယ္ဆီသို႕

Let . . . . . . . be

အဆံုးသတ္ပစ္ၾကေအာင္
မေဝးေတာ့တဲ႕တစ္ေန႔မွာ
မင္းကကိုယ့္ရဲ႕လက္တစ္လွမ္းအကြာမွာေရာက္ေနေတာ့မွာ
၃၆၅ရက္မဟုတ္ဘူး
ရက္ေပါင္း၁၀၀ေက်ာ္ထပ္ေစာင့္ရံုနဲ႕
ျမင္ေတြ႔ရေတာ့မွာ
ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး
မင္းကိုေန႔တိုင္းလြမ္းရတာ
မင္းကိုေန႔တိုင္းမုန္းတီးရတာ
မင္းကိုေန႔တိုင္းစိုးရိမ္ရတာ
မင္းကိုေန႔တိုင္းနာၾကည္းရတာ
သိပ္ပင္ပန္းေနျပီ
မင္းဆိုတဲ႕တည္ရွိမႈကိုလႊတ္ခ်ပစ္ခ်င္ေနျပီ
အဆုံးသတ်ပစ်ကြအောင်
မဝေးတော့တဲ့တစ်နေ့မှာ
မင်းကကိုယ့်ရဲ့လက်တစ်လှမ်းအကွာမှာရောက်နေတော့မှာ
၃၆၅ရက်မဟုတ်ဘူး
ရက်ပေါင်း၁၀၀ကျော်ထပ်စောင့်ရုံနဲ့
မြင်တွေ့ရတော့မှာ
ဒါပေမယ့် ကိုယ် သည်းမခံနိုင်တော့ဘူး
မင်းကိုနေ့တိုင်းလွမ်းရတာ
မင်းကိုနေ့တိုင်းမုန်းတီးရတာ
မင်းကိုနေ့တိုင်းစိုးရိမ်ရတာ
မင်းကိုနေ့တိုင်းနာကြည်းရတာ
သိပ်ပင်ပန်းနေပြီ
မင်းဆိုတဲ့တည်ရှိမှုကိုလွှတ်ချပစ်ချင်နေပြီ