Moja pierwsza książka

Dom Madison

Pewna trzynastolatka, Madison, leżała na łóżku, patrząc się w sufit i myśląc o przyszłości jaka będzie ją czekała. Tą dziewczyną jestem ja.
Jestem Madison Prince, jak już wiecie mam trzynaście lat, mieszkam z rodzicami i nie posiadam zbyt wielu przyjaciół. Mam tylko jedną koleżankę z którą spotykam się tylko w szkole, choć czasem przed powrotem do domu wymykam się do jej mieszkania, a rodzicom mówię, że było kilka dodatkowych lekcji.
Rozejrzałam się po pokoju sama nie wiedząc czego szukałam. Mój pokój był dosyć mały; Łóżko dotykało tej samej ściany co półka, na której leżały moje szklane figurki, świnka skarbonka i zdjęcie mojego psa, campiego, który zdechł kilka lat temu oraz oczywiście mój mały telefon komórkowy, który był tylko do dzwonienia do rodziców.
Tuż obok łóżka stało moje biurko, na którym mieściła się książka i piórnik tuba, a naprzeciwko stała mała szafa w której były moje ubrania, a także moje rzeczy,  ponieważ nie miałam szafki.
Łóżko jest dosyć małe, więc, żeby moje nogi nie wystawały, muszę je podkulać.
-Madison! Chodź na obiad!-krzyknęła z dołu moja mama, Brenda Prince.
-Już schodzę mamo!-Odkrzyknęłam i poszłam do kuchni.
-Wreszcie jesteś!- warknęła moja mama-Trzy razy cię wołałam!
-Ale ja cię-I tutaj podniosłam głos-NIE SŁYSZAŁAM!
-Dostajesz szlaban za wrzeszczenie na swoją matkę-powiedziała surowo- a teraz zajmij się obiadem
W ciszy podeszłam do stołu, odsunęłam krzesło, usiadłam na nim, a potem popatrzyłam z obrzydzeniem na mój talerz.
-Jakiś problem?!-spytała mnie mama
-Tak, jest taki mały problem-odpowiedziałam opryskliwie-przez 13 lat nie nauczylaś się co lubi twoja jedyna córka!
-Kochana, zrozum, że nie zawsze dostajemy czego chcemy...
-Kochana-powiedziałam, przedżeźniając ją-Najpierw dajesz mi szlaban a minutę później mówisz do mnie-prawie wyplułam to słowo, jakby było jadem w moich ustach-kochana!
-DO POKOJU MARSZ! NATYCHMIAST! - krzyknęła naprawdę zdenerwowana matka, po czym popatrzyła na mnie groźnie.

Dziękuję za przeczytanie 💜
PS. Sorry za błędy