INSIDE (one shot thriller story)

Inside

Ano nga bang kwento ko? aba , unang una ikekwento ko sa inyo ang puta kong pamilya. oo puta, dahil lahat silay walang kwenta. si papa hindi makakalakad dahil sa sakit niyang diabetis. si mama naman kahit sino nalang lalake ang inuuwi sa bahay; hindi pa nahiya sa papa ko! si kuya naman na siyang saligan ngpamilyang to ay nabaon sa utang dahil sa sugal, kaya kami napilitang ibenta ang mga ariarian at pati narin ang bahay at ang aming lupain.

dinagdagan pa ng magastos at bwisit na sakit ng papa ko.

ako naman si diane. may kambal ako si jiane at parehos kaming kakagraduate lang ng highschool, pero hindi na muna kami mg cocollege dahil kapus pa kami sa pera. at lahat ng kamalasang ito ay dulot nang puta kong pamilya!

galit sakin ang pamilya ko dahil sa pananalita at pang aasal kong ito. hindi naman kasi nila talaga ako naiintindihan. si jiane lang ang tanging kakampi ko sa bwisit na pamilyang toh.

may lupa si papa sa bukid ng probinsya namin kaya doon na kami pumunta. meron rin naman bahay na hindi naman kalakihan, at kamiy nakakasya.

nanonood kami ni jiane ng wrong turn sa kwarto namin nang kinatok kami ni (kuya) bryce.

"jiane, i-pause mo nga. ooh bakit kuya!? ano nanaman bah!?"

"lumabas ka muna diane, may paguusapan tayo." mahinahong sabi ni kuya bryce.

"puta"pabulong kong pamumura. "maiwan na muna kita dyan jiane ha. may paguusapan raw kami ni bryce." oo hindi ako ng kukuya sa mokong na yon.

"sige. tska wag kang palaging sumimangot dyan. ang saklap isiping pumapangit ang kakambal ko." sabay tawa pa nyang sabi. alam kong gsto niya lamang akon i-cheer up.

binuksan ko ang pinto at sumunod kaagad kay kuya pababa sa salas namin.

"bababa ako sa bayan ngayon at baka gabihin ako sa pag uwi mamaya... ikaw na muna bahala dito sa bahay ha..."

"ohh cge. ikaw bahala ka. tska mabuti yan para naman makabawi ka sa pamilya. naubos halos lahat ng ariarian natin dahil sa pag susugal mo." mahinahon ko lang namang sinabi.

"oo na, ako na ang may kasalanan sa lahat ng kamalasang nadatnan ng pamilyang to. wag mo sanang ipamukha sakin yan sa lahat ng panahon."

"ohh sige na... punta ka na dun." taboy ko sa kuya ko.

umakyat nanaman sa kwarto. pero biglang humarang sakin si mama. tska bigla niya kong sinampal sa mukha. sobrang gulat ko na nabigyan ko siya nh masamang titig.

"nasaan na ang mga alahas ko?!" naglalasing pa to sa kabila ng kakapusan namin.

"ma, hindi ko poh alam. dba't matagal na yong sinanla ni kuya para may pam pondo tayo dito sa bagong nilipatan natin?"pang rarason ko.

"sus! kahit kaylan wala ka talagang silbeng anak! tsupe! humaharang ka sa dinadaanan ko."

yan...... ganyan ang pang aasal ng nanay ko, kaya kahit anong pangrerespetong ibibigay mo sa kanya, bale wala lamang yon... putang ina. di ko namalayang napatulo na ang aking mga luha.

naisipan ko namang bisitahin ang papa sa kabilang kwarto. mas lalo pa tuloy atah akong napaiyak sa nakita ko. nakahiga lamang si papa at sugatan na ang kanyang mga paa, mga tuhod, at mga kamay. dulot ito ng sakit nyang diabetis. payat na payat na siya at maputla. nahihirapan na atang mabuhay ang papa.. unti unti na kasi siyang nilalamon ng diabetis. :(

bumalik nako sa kwarto.

"bwisit na buhay toh!"

"nakita kong sinampal ka ni mama kanina. okay kalang bah diane?"