İzmirin Bergama Semtinde
1970 yılında o dönem bağlarda
çalışan Hasan adında dedemin
bi arkadaşı olayı yaşayan
şahıs..4 tane çucuğu varmış
zamanında .Bağlarda çalıştığı içinde eve uzak olduğundan
dolayı çalıştığı bağın hemen
önündeki ufak kerpiç bi evde
uyuyomuş.O dönemlerde
genelde insanların geçimi ya...
tütün kırmak, yada bağ bahçe işleri.Kıt kanaat geçiniyolarmış.
Gecenin bi vakti dedemlerin
kapı çalınıyo ,şaşırıyolar kim bu
saatte diye.Dedem Kapıyı açmış
gelen Hasan amca.Kendi evi
uzak olduğundan dolayı sanırım ilk aklına gelen yer dedem
olmuş.Acayip perişan bi
haldeymiş.O yaştaki adam
ağlıyomuş kapıda.Çok
korkmuş.Neyse içeri buyur
etmişler.Anlatmaya başlamış.Uyurken göremediği
ama hissettiği bişey ona
dokunmuş..Ve küçük kerpiç
evde adını sölemiş.Oda çok
korkmuş ,kaçmış.Dedem
inanmamış haliyle.Daha sonra beraber gitmişler ,zorla
götürmüş bizimkiler yoktur öle
bişey die.Gidip bakıyolar hiç
kimse yok etrafta.Yalvarmış
resmen sizin bahçedede
yatarım ama burda kalmayım die.O geceyi bizimkilerde
geçirmiş.Daha sonraki
gecelerdede aynı olay
tekrarlanmış.
Korkudan sanırım deliriyo
adam.Hemen hastaneye kaldırıyolar.Çünkü yaz günü
kazaklar falan giyiyomuş.Bi kaç
hafta sonra dedemlerin kapı
yine çalınıyo gece.dedem açıyo
kapıyı Karşısında en yakın
arkadaşı.Hastaneden kaçtığını düşünüyo.Dedeme garip bi ses
tonuyla Gel diyo.Gidelim.korkup
kapıyı kapamış dedemde.Çünkü
yüzündeki ifadeyi beğenmemiş.
Bi kaç gün sonra hastaneden
ölüm haberi geliyo .Neden öldüğünü
bilmiyorum .Bergamada
Ulucamii de naaşını yıkarlarken
imamın dediği olay
ilginç.Kolunda arap hafleriyle
yazılmış bi iz farkedıyolar..D edeme sölüyolar.zaten en son
gece eve geleninde ne olduğunu
hep sormuştur kendisine
heralde.Daha sonra bi çok gece
dedem rüyalarında arkadaşını
görüyo.Dedem vefat etmeden önce
bana anlatırdı bunu.Bende
tırsardım.Şimdi ne zaman
gecenin bi yarısı kapı çalsa bu
olay aklıma gelir....
önceki bölüm kısa olduğu için bunuda uzun yazmaya çalıştım :)
