Κεφάλαιο 1

34 7 0
                                    


Χαιιιιι τι κανετε?? Πώς είστεε?? είμαι εδώ για μια καινούργια ιστορία yayy αλλά δεν είναι εντελώς δική μου αυτήν την ιστορία την σκευτηκε 

Thenia

Είμαι πολύ ευγνόμων που μπορώ να γράψω αυτήν την καταπληκτική ιδέα!!! Αααα και αν θελετε πηγαινεται να δείτε τις ιστορίες της είναι απλά υπέροχα!! ^^  Λοιπόν ας ξεκινήσουμε με την ιστορία μας. 



" ΣΗΚΩΩΩΩΩΩΩ " ακούω την σπαστική φωνή του αδερφού μου.

" Λίγα λεπτά ακόμα " λέω εγώ ναζιάρικα και κουκουλώθηκα κάτω από την κουβέρτα

" ΤΙ ΛΙΓΑ ΛΕΠΤΑ ΑΚΟΜΑ ΜΩΡΗ ΣΗΚΩΩ ΑΡΓΗΣΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟΟΟ " φωνάζει και με ξεσκεπάζει για να αντικρυσω τον ήλιο. Όπα κάτσε είπε αργήσουμε?? ΟΜΓΓΓΓ ΣΧΟΛΕΙΟΟΟ πρώτη μέρα στο σχολείο και θα αργήσω ( Μιας και αρχίζουν :'( ) 

Σηκώνομαι απότομα και προσγειωνομαι με τα μουτρα στο πάτωμα ευτυχώς είναι ξύλινο πάτωμα. 

" Αουυυ "  είπα με πόνο. Και να έχω έναν αδερφό από πάνω να χασκογελάει σαν φώκια. 

" Εχε χαρει που θα αργήσουμε αλλιώς θα σου έλεγα εγώ " του είπα και τον αγριοκοίταξα και έτρεξα αμέσως στην τουαλέτα. Όταν τελείωσα βγήκα φερκάτη και άρχισα να ντύνομαι επειδή έχει λίγο κρύο αέρα θα βάλω ένα μαύρο τζιν ένα άσπρο κοοντομάνικο με μία μαύρη ζακέτα και τα μαύρα με λίγο άσπρο adidas παπούτσια μου. 

Κατέβηκα κάτω και είδα τον πατέρα μου με την μητέρα μου στην κουζίνα. 

" Καλημέραα!!! " είπα 

" Καλημέρα " είπαν ταυτόχρονα. 

" Που είναι..... "  πήγα να πω για τον αδερφό μου και ήρθε από πίσω μου και με τρόμαξε. 

" Μπουυυυ " 

" Ααααα!!! να σε πάρει!!! " 

" ΧΑΧΑΧΑΧΧΑ εί-χαχα είσαι χαχαχ τό-χαχαχ τόσο αστεία χαχαχ " λέει με τα χίλια ζόρια από τα γέλεια. 

" Θα σου έλεγα τίποτα αλλά βιάζομαι γιατί θα αργήσουμε ΣΧΟΛΕΙΟΟΟΟΟ!!! " του υπενθυμίζω και το γέλειο του κοπηκε.

" Θα είμασταν στην ώρα μας αν κάποια δεν αργούσε να ξυπνήσει και δεν διάβαζε σχεδόν όλο το βράδυ βιβλία με περιπέτειες, δράσης και άλλα πολλά. " αχχ πόσο με ξέρει χεχε

" Εεε τι να κάνω μου αρέσουν.. " πριν πω τίποτα άλλο με διακόπτει η μαμά.

" Παιδιά σχολειοο!! " 

" Ωωωχχ ναι!!!! Μπαιιιιι!! " είπαμε ταυτόχρονα και φύγαμε προς την πόρτα πείραμε και οι δύο από ένα κλειδί για το σπίτι και λεφτά την τσάντα και φύγαμε. 

" Λοιπόν έχεις άγχος?? "

" Ναι έχω και πολύ μάλιστα και ξέρεις πολύ καλά!! " του είπα και τον κοίταξα ξέχασα να αναφέρω έχουμε μετακομίσει λόγο δουλειάς τον γονιών μου.

" Ναι ναιι ξέρω για πες έχεις δει κανα όραμα??? " Ναιι η γονείς μου ξέρουν για το χάρισμα μου στην αρχή δεν με πίστεψαν αλλά αργότερα όταν τους είχα πει ότι θα πεθάνει ο γείτωνας μας με πίστεψαν. 

Δεν ήταν και πολύ εύκολο βέβαια αλλά ο αδερφός μου με πίστεψε από την αρχή και θέλει να μαθαίνει πότε βλέπω όραμα. Από ότι φαίνεται του αρέσει και πολλές φορές λέει ότι με ζηλεύει και πως θέλει κι αυτός χάρισμα. Αν και του έχω πει χιλιάδες φορές δεν είναι και τόσο ώραιο το δικό μου.

" Όχι σου έχω πει πως όταν βλέπω στα λέω και έχω να δω όραμα από το καλοκαίρι στα μέση του Ιουλίου τότε με εκείνον τον παππού που τον σκότωσαν και τον πέταξαν στα σκουπίδια. " 

" Αααα ακόμα πφφ λες να έχασες το χάρισμα??? " με ρωτάει και με κοιτάει ενώ έχουμε φτάσει στο προαύλιο του σχολείου πότε κιόλας?? 


" Δεν ξέρω αλλά αν το έχασα που μακάρι θα γλιτώσω δεν το θέλω το χάρισμα. " είπα και ξαφνίκα ζαλίστηκα και τον κρατησα από το χέρι.

Όραμα.... όταν ζαλίζομαι σημαίνει ότι θα δω όραμα..

Είδα πως ένας κύριος θα πέρασει από εδώ και από κάπου μακριά θα τον πυροβολίσουν στο κεφάλι.

Ένα όραμα ακόμα βλέπω ακόμα ένα όραμα και μέσα σε 20 λεπτά θα πρέπει να τον σώσω πριν είναι αργά. Πολλές φορές είμαι ευγνόμων που έχω ένα τέτοιο χάρισμα αλλά από την άλλη είναι και τόσο ανατριχιαστική! 

Ώρες ώρες μισώ που την έχω και δεν είμαι ένα κανονικό κορίτσι σαν όλες τις άλλες.  Αλλά βλέπω και την θετική πλευρά αυτής της δύναμης μπορώ να σώζω τον ανθρώπων που βλέπω στα οράματα μου ότι θα πεθάνουν. Αν και τις περισσότερες φορές δεν τα καταφέρνω γιατί φτάνω αργά. 

Αλλά αυτήν την φορά θα σώσω τον άνθρωπο.

" Τι έγινε?? " με ρωτάει ανησυχα ο αδερφός μου

" Είδα όραμα πρέπει να σώσω τον άντρα που θα έρθει σε λίγο ένας τύπος και πρέπει να τον...." πριν τελειώσω με έπιασε και προχωρήσαμε.

" Ναι εντάξει θα τον σώσουμε μην ανησυχείς αλλά πρώτα θα πρέπει να πάμε στον αγιασμό άντεε έχει ξεκινήσει " 

" Καλά!! " είπα και φτάσαμε όπου ήταν όλα τα παιδιά ο Διευθυντής έλεγε τις μπούρδες του αλλά εγώ σκευτόμουν τον τύπο και το πόσο χρόνο έχω στην διάθεση μου.

Θα τον σώσωω...


Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο ξέρω ότι είναι βαρετό για αρχή αλλά τα επόμενα θα είναι καλύτερα ^^

20 Minutes Before The EndWhere stories live. Discover now