📝 27 📝

460 34 2
                                    

Damla, derin bir uykuya dalmış, hayata gözlerini yummuştu.

Henüz ölmemişse de bitkisel hayattaydı. Tabii buna yaşamak denirse...

Enver bey güzel kızını camın arkasından izliyordu her zaman olduğu gibi.

Kömür karası saçlarının arasında bir tutam beyaz vardı. Her zaman kiraz rengi olan dudakları solmuş bir gülün rengine bürünmüştü. Kumral teni gittikçe solmuş, süt beyaz rengiydi.

Kızı yavaş yavaş ölüyordu.

Ve Enver elleri kolları bağlı bir halde bu acı manzarayı izliyordu. Her an her saniye acıyla kıvranıyordu ruhu...

Bayan Sangster |Texting|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin